Το δίλημμα των Ευρωεκλογών

Οι Κύπριοι και γενικότερα οι Ευρωπαίοι πολίτες βρίσκονται μπροστά σε ένα κρίσιμο δίλημμα ενόψει Ευρωεκλογών. Καλούνται να αποφασίσουν αν είναι ευχαριστημένοι με τη σημερινή Ευρώπη όπως τη βιώνουν καθημερινά ή αν θέλουν μια εναλλακτική πορεία, για μια Ευρώπη καλύτερη, πιο κοντά στον πολίτη και με περισσότερη κοινωνική ευαισθησία. Καλούνται να επιλέξουν ποιοι θα τους εκπροσωπούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο χρόνο με τον χρόνο αποκτά περισσότερη εξουσία. Καλούνται να επιλέξουν αν θα έχουν μια διεκδικητική παρουσία στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι ή θα παραμείνουν προσηλωμένοι στην εθνική περιχαράκωση.

Είμαι της γνώμης πως η αποχή δεν μπορεί να είναι η κατάλληλη επιλογή για τους πολίτες της ημικατεχόμενής μας πατρίδας, που αγωνίζεται για τερματισμό της τουρκικής κατοχής, αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και απεγκλωβισμό από τα δεσμά της Τρόικας και του Μνημονίου.
Υπενθυμίζω πως στις Ευρωεκλογές του 2009, η αποχή στην Κύπρο σκαρφάλωσε στο ψηλότερο ποσοστό στα χρονικά των εκλογικών αναμετρήσεων. Άγγιξε ένα ποσοστό της τάξης του 41,12%, ενώ στις Ευρωεκλογές του 2004 κυμάνθηκε γύρω στο 28%.

Σήμερα, δύο μήνες πριν από τις επόμενες Ευρωεκλογές του 2014, οι ενδείξεις είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές. Υπάρχει κίνδυνος επανάληψης του πιο πάνω σεναρίου, ίσως και με επιδείνωση της αποχής, λόγω της διευρυμένης απαξίωσης των πολιτών τόσο στις εθνικές όσο και στις ευρωπαϊκές πολιτικές και στους πολιτικούς. Ο ευρωσκεπτικισμός, επίσης, αυξάνεται επικίνδυνα στις μέρες μας. Είναι απόλυτα ταυτισμένος με ακροδεξιά, συντηρητικά κόμματα.

Επιρρίπτει τις βαρύτατες συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης με τις βαριές αλυσιδωτές κοινωνικές επιπτώσεις στο εσωτερικό των χωρών-μελών της ΕΕ, στη μετανάστευση, αλλά και στην ίδια την ΕΕ και τις δομές της. Ακόμη και σε χώρες όπως είναι η Γερμανία, που δεν έχουν επηρεαστεί άμεσα και σε μεγάλο βαθμό από την κρίση όπως επηρεάστηκε ο Ευρωπαϊκός Νότος, τα ποσοστά αμφισβήτησης της ΕΕ ολοένα και αυξάνονται. Δεν είναι τυχαίο που οι ευρωσκεπτικιστές κατέχουν πια μια ισχυρή θέση στο γερμανικό κοινοβούλιο. Παρόμοιες τάσεις σημειώνονται και στη Γαλλία αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών της περασμένης Κυριακής, όπου νίκησε η αποχή.

Η ακροδεξιά παράταξη της ευρωβουλευτού Μαρίν Λεπέν εκτινάχτηκε, ενώ οι Σοσιαλιστές του Φρανσουά Ολάντ μετρούν σημαντικές απώλειες. Το κόμμα της Μαρίν Λεπέν κατόρθωσε, για πρώτη φορά στην ιστορία του, να εκλέξει δήμαρχο τον ακροδεξιό υποψήφιό του Στιβ Μπριουά, από τον πρώτο γύρο των εκλογών, στο Ενέν-Μπομόν, μια κοινότητα μεγαλύτερη των 10.000 κατοίκων. Ήρθε, επίσης, πρώτο στο Περπινιάν, την Αβινιόν, το Φορμπάς, το Μπεζιέ, τη Φρεζίς και την Ταρασκόν. Θα είναι παρόν και στον δεύτερο γύρο των εκλογών σε εκατόν περίπου τριαδικές αναμετρήσεις. Η Μαρίν Λεπέν, έκδηλα ενθουσιασμένη για τα αποτελέσματα, έκανε λόγο «για απροσδόκητη επιτυχία που σημαίνει το τέλος του διπολισμού στη γαλλική πολιτική».

Υπό το βάρος των πιο πάνω δεδομένων, το ενδεχόμενο ενός ψηλού ποσοστού αποχής και ανόδου του ευρωσκεπτικισμού, αναμένεται να επηρεάσει τη σύνθεση του επόμενου Ευρωκοινοβουλίου. Είναι ορατός πια ο κίνδυνος, η αποχή, να προσβάλει τη δημοκρατία και να παρεμποδίσει τον πολίτη να συνδιαμορφώνει τις εξελίξεις κατά τρόπον που ο ίδιος να μπορεί να καθορίζει το παρόν και το μέλλον του. Είναι σημαντικό να αντιληφθούν οι Ευρωπαίοι πολίτες πως, αν δεν συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία, κάποιοι άλλοι θα αποφασίσουν γι’ αυτούς, χωρίς αυτούς, για το μέλλον της Ευρώπης και το δικό τους. Η Κύπρος οφείλει να επιλέξει έξι έμπειρους ευρωβουλευτές, μαχητικούς πρεσβευτές που να έχουν φωνή και να την εκπροσωπούν επάξια στη μεγάλη αρένα που λέγεται Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Ευρωβουλευτού (ΔΗΚΟ, Σ&Δ)
http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/112835
30/3/14