Μια ατυχής ιστορία θετικών διακρίσεων

Το μνημόνιο και η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των Τουρκοκυπρίων
Το μνημόνιο συναντίληψης που συνυπέγραψε η κυπριακή Κυβέρνηση και η Τρόικα είναι γεγονός. Η ανάγνωσή του προσφέρει μια καλή εικόνα τού τι θεωρούν οι τροϊκανοί περιττό στα δημοσιονομικά μας έξοδα. Ένα απ' αυτά ήταν και η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που δίνεται χωρίς εισοδηματικά κριτήρια, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3.2, η οποία ουσιαστικά στόχευε τους Τουρκοκύπριους, οι οποίοι απολάμβαναν της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ανεξαρτήτως εισοδήματος. Η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των Τουρκοκυπρίων ήταν σταθερή πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το 1981, με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, επί Προεδρίας Σπύρου Κυπριανού, αποφασίστηκε η δωρεάν αυτή παροχή σε όσους Τουρκοκύπριους διέμεναν στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές. Το 2003, το Υπουργικό Συμβούλιο, επί Προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου, αποφάσισε τη διεύρυνση αυτού του μέτρου σε όλους τους Τουρκοκύπριους, ανεξαρτήτως μονίμου διαμονής, στα πλαίσια μιας νέας συνολικής πολιτικής προνομιακών παροχών στους Τουρκοκύπριους -αποκαλούμενης και δέσμης μέτρων-, ώστε να πετύχει τη διάλυση του επιχειρήματος περί απομόνωσης της ομάδας αυτής.
Η συγκεκριμένη πρόνοια του μνημονίου για ισονομία και ισοπολιτεία, τελικά παρακάμφθηκε από την κυβέρνηση Χριστόφια για πολιτικούς λόγους.
Είναι σημαντικό να αναπτυχθεί μια ρητορική κατά τέτοιων θετικών διακρίσεων, καθώς το μόνο που επιτυγχάνουν είναι η ενίσχυση του ρατσισμού και του φυλετικού διαχωρισμού, από το ίδιο το κράτος. Τέτοιες πρακτικές αντίστροφου ρατσισμού δημιουργούν στο τέλος της ημέρας αρνητική συλλογική άποψη για συγκεκριμένες εθνοτικές ομάδες. Ο μόνος τρόπος να ξεπεράσεις τις φυλετικές διακρίσεις, θα παρατηρήσει ο Αμερικανός Ανώτατος δικαστής J.G.Roberts σε μια υπόθεση ανατροπής της νομοθεσίας περί θετικών διακρίσεων, είναι να σταματήσει το κράτος να τις θεωρεί ως προνόμιο ή μη.
Η αποτυχία της πολιτικής
Η πολιτική των θετικών διακρίσεων στους Τουρκοκύπριους (αιτητές πολιτικού ασύλου κι άλλες ομάδες που απολαμβάνουν προνομιακής μεταχείρισης από το κράτος) δεν έδωσε ούτε τα ελάχιστα, αν θέλουμε να τη θεωρούμε πολιτική ενσωμάτωσης. Τουναντίον, έστρεψε τα πυρά των χειμαζόμενων Ελληνοκυπρίων προς αυτούς και έδωσε στους Τουρκοκύπριους την αίσθηση του απειλούμενου.
Τέτοιες πολιτικές, μοναδικό αποτέλεσμα έχουν τη συνεχή υπενθύμιση της κοινωνίας περί της ύπαρξης εμποδίων μεταξύ πολιτών του κράτους και της ανύψωσης αυτών με τελικό αιτιατό τη δημιουργία ή και την αύξηση ρατσιστικών προθέσεων. Τέτοιες πρακτικές εμποδίζουν τη συμφιλίωση, αντικαθιστούν παλιά λάθη με νέα και ενθαρρύνουν τα άτομα να αυτοπροσδιορίζονται ως να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, ακόμη κι αν δεν είναι. Η αποτυχία της πολιτικής αυτής θα γίνεται ξεκάθαρη, όσο ξεκαθαρίζει και το μνημονιακό πεδίο. Ελληνοκύπριοι που ανήκουν στους απειλούμενους της κρίσης θα στρέφονται κατά Τουρκοκυπρίων που δεν θα έχουν καμία διαφορά στην παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κι άλλων προνομίων προ και μετά κρίσης.
Τέτοια μέτρα, μάλιστα, θα αποτελέσουν και την αιτία ευνοϊκής μεταχείρισης Τουρκοκυπρίων μεσαίων-υψηλών εισοδημάτων σε βάρος λιγότερο προνομιούχων Ελληνοκυπρίων. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι καθαρά αρνητικό για την κοινωνία: Καμία προσπάθεια πραγματικής ενσωμάτωσης από τους Τουρκοκύπριους και έντονη στοχοποίησή τους από τους υπόλοιπους πολίτες της Δημοκρατίας. Ο ελληνικός και ο δυτικός πολιτισμός μάς έδωσαν ως κατάκτηση την κρίση κάθε ατόμου ξεχωριστά, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας ή φύλου. Λογικές ποσοστώσεων και καθαρών διακρίσεων παραβιάζουν κάθε έννοια ισοπολιτείας που θέλουμε ως Κύπριοι πολίτες να αξιώνουμε. Είναι, λοιπόν, πέρα για πέρα ορθό να σταματήσει τέτοια πολιτική, εάν εννοούμε ποτέ να εφαρμόσουμε την ισονομία ως αρχή στο κράτος κι ως αίσθημα στους πολίτες της χώρας μας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ
Πρόεδρος Εθνικής Φοιτητικής
Ένωσης Κυπρίων Αθήνας (Ε.Φ.Ε.Κ.)
Αθήνας, Φοιτητής Ιατρικής
.sigmalive.com/simerini/
26/01/13