Από το φως στο σκοτάδι

Γράφει ο Νίκος Γιαννιός (Ε. Ζ.)
Από ήλιο σε ήλιο, όσο δηλαδή έχει φως. Αυτή ήταν κάποτε η συμφωνία των εργοδοτών με τους εργάτες, ειδικά των τσιφλικάδων με τους εργάτες της γης, τους κολίγους. Αν προσθέσουμε λοιπόν τις ώρες φωτός του θερινού και του χειμερινού ηλιοστασίου και διαιρέσουμε δια του δύο θα βρούμε ότι ο μέσος όρος των ωρών φωτός στην διάρκεια του χρόνου είναι δώδεκα, στην χώρα μας εννοείται.


Σε αυτή την άθλια εκμετάλλευση των εργαζομένων έβαλε τέλος η δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά, εκείνου που είπε μεταξύ των άλλων και το γνωστό ΟΧΙ, με την καθιέρωση του οκταώρου.

Μας ήλθαν λοιπόν τώρα, εκείνα τα χλωμά ανθρωπάκια, αυτά που μπαινοβγαίνουν βιαστικά όπου πηγαίνουν για να μην τα δε το φως, οι λογιστές των τοκογλύφων δανειστών μας και τόλμησαν να μας ζητήσουν να καθιερώσουμε, εδώ στην χώρα της φαιδρής πορτοκαλιάς, το ενδεκάωρο  της ανάπαυσης. Εντυπωσιάζει το θράσος των ανθρωποειδών αυτών που προήλθε από επιμιξία Νορδικών Διναρικών και Αλπικών, αυτών που οι πατεράδες του νόμισαν ότι ήσαν Άριοι και ανακάτεψαν όλο των κόσμο.

Άκουσον άκουσον, επιτρέπουν στους ιθαγενείς να αναπαύονται ένδεκα ώρες το εικοσιτετράωρο. Ευχαριστώ Μπουάνα. Πάει το οκτάωρο πάει ακόμη και το από ήλιο σε ήλιο. Δεκατρείς ώρες δουλειά και με το νόμο. Και με φως και με σκοτάδι. Γυρίζουμε πίσω στην εποχή της δουλείας.

Ναι αλλά το είπαν τόσο κομψά, προφανώς για να μην μας πληγώσουν ή για να γλιτώσουν την σφαλιάρα ίσως. Κανονικά βέβαια έπρεπε να τους πετάξουν αμέσως έξω και μάλιστα από το παράθυρο. 

Αυτά να πάνε να τα πουν στις πατρίδες τους, στα κοινοβούλια των χωρών τους, στους πατριώτες τους, να δούμε τι θα εισπράξουν, γιατί ακόμη και εκεί υπάρχει ακόμη ένα σημαντικό ποσοστό Αρίων που μετέχει της ημετέρας παιδείας.

Εσείς που κυβερνάτε αυτόν τον τόπο, φορέστε τα παντελόνια σας και πείτε στους λογιστές των τοκογλύφων ότι αν πρόκειται να οδηγηθεί αυτός ο λαός στην πείνα και στην εξαθλίωση, είναι προτιμότερο αυτό να γίνει με δική μας επιλογή, με την δραχμή μας, με αξιοπρέπεια και με την ελπίδα και την προσμονή ενός καλλίτερου αύριο που θα το κτίσουμε με την δουλειά και την αξία μας, όπως τόσες άλλες φορές στο παρελθόν.

Για να πείσετε όμως πρέπει πρώτα να το πιστέψετε εσείς. Εμπνευστείτε από τον στοίχο του ποιητή: Αυτή η πατρίδα ποτέ δεν πεθαίνει! 
http://www.elzoni.gr/html/ent/633/ent.26633.asp
3/10/12