Μνημονιακή νομοθεσία χωρίς μνημόνια

Η μόνη ελπίδα που υπάρχει προκύπτει από την άμεση και προσεκτική αξιοποίηση τώρα του φυσικού υποθαλάσσιου πλούτου

Χωρίς να υπάρχει υπογραμμένο μνημόνιο και χωρίς να γνωρίζει τους όρους επακόλουθης αναγκαίας δανειακής σύμβασης, η Βουλή των Αντιπροσώπων με αναφορές αρχηγών και βουλευτών, διακήρυξε τον κίνδυνο κατάρρευσης του Κράτους και κινήθηκε με στόχο την εκπλήρωση του καθήκοντος που η Κυβέρνηση μετακύλησε στη νομοθετική εξουσία και έτσι ψήφισε, μετά την προηγηθείσα το περασμένο δεκαήμερο σειρά νομοσχεδίων που η Τρόικα επέβαλε σε «διαπραγμάτευση» με την Κυβέρνηση, τώρα και τον προϋπολογισμό.
Το ερώτημα, μετά την προφανή αποποίηση ευθύνης από πλευράς Κυβέρνησης για να υπογράψει ένα τελικό μνημόνιο, είναι εάν τουλάχιστον η ίδια η Βουλή εκπλήρωσε πραγματικά το καθήκον της ως η πολυφωνική εκπροσώπηση του κυρίαρχου λαού. Η απάντηση είναι απλή: όχι. Ψήφισε μνημονιακά νομοσχέδια χωρίς να υπάρχει τελικό και υπογεγραμμένο μνημόνιο γνωστό σε όλους. Ψήφισε, χωρίς να γνωρίζει τι θα περιέχει σε βάρος της κυριαρχίας του Κράτους, η παντελώς άγνωστη δανειακή σύμβαση.
Όφειλε να ανάγκαζε, ακόμη και νομοθετικά, την Κυβέρνηση να μη διαπραγματευθεί ερήμην της Βουλής όσα τελικά παρουσιάστηκαν ενώπιόν της ως μνημονιακά νομοσχέδια, τα οποία απλώς «σφράγισε» η Βουλή δέσμια, χωρίς συζήτηση, έλεγχο και τροποποιήσεις. Παράλληλα, όφειλε να ζητήσει πλήρη ενημέρωση της τελικής μορφής του Μνημονίου, που ουσιαστικά υλοποιείται μέσα από τους Νόμους και τον Προϋπολογισμό που ψήφισε η Βουλή πριν καταστήσει η ίδια την επιθυμία της Τρόικας, με τα νομοθετήματά της, δεσμευτική για τον κάθε Κύπριο πολίτη.
Παράλληλα, όφειλε να απαιτήσει από την Κυβέρνηση της συμφοράς να της αποκαλυφθούν όλοι οι όροι της Δανειακής Σύμβασης που θα υπογραφεί μετά το μνημόνιο και η οποία αυτή, πλέον, πρόσθετα προς τους ήδη ψηφισθέντες νόμους και Προϋπολογισμό, θα δεσμεύει το Κράτος, τα όργανά του και τον κάθε πολίτη. Προφανώς η Δανειακή Σύμβαση, ως ασφαλιστική δικλίδα για τους δανειστές, θα περιέχει και αδυναμία για όποια τυχόν μελλοντική προσπάθεια αλλαγής ή κατάργησης των μνημονιακών νομοθετημάτων. Αυτή η άγνωστη ακόμη Δανειακή Σύμβαση είναι βέβαιο ότι θα επιβάλει πολύμορφες και καταστρεπτικές αυτοδεσμεύσεις, και παράδοση κυριαρχικών κρατικών εξουσιών στην Τρόικα. Δείγμα αποτελεί η συγκεκριμένη υποταγή της Βουλής με την ψήφιση των νομοσχεδίων που της επιβλήθηκαν.
Και αυτή η τωρινή κατάσταση, δυστυχώς, δεν θα είναι η μέγιστη μορφή εγκατάλειψης της κυριαρχίας, αυτοσεβασμού και συνταγματικής τάξης. Κρίνοντας από τη δανειακή σύμβαση της Ελλάδας, στους όρους της οποίας παρέπεμψα προειδοποιητικά, πριν από τη μηχανική και άβουλη ψήφιση των «μνημονιακών» νομοσχεδίων, περιέχει εκτενή εγκατάλειψη κυριαρχικών δυνατοτήτων και δικαιωμάτων. Παρόμοιοι όροι θα επιβληθούν και στην Κύπρο, πέραν των ήδη μνημονιακών νομοθετημάτων. Το πέτυχε δε ήδη η Τρόικα, με αποφάσεις οργάνων του Κράτους (Υπουργικό, Πρόεδρος και Βουλή), έξω από την ελεύθερη βούλησή τους, και αντίθετα προς ό,τι διαβεβαίωσαν όταν ανέλαβαν τα καθήκοντά τους, περί την πίστη και προστασία του Συντάγματος και των Νόμων!
Αυτήν τη στιγμή της τόσο μεγάλης καταστροφής, οι πολίτες προσβλέπουν εναγώνια να αποκτήσουν Πρόεδρο που θα μπορεί να φέρει την ελπίδα, για να προστατεύσει το Κράτος και τους πολίτες όχι μόνο από την οικονομική δυστυχία, αλλά και από την προβλεπτή πίεση για κλείσιμο όπως - όπως, έξω και μακριά απ' ό,τι το διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο προβλέπει, του κυπριακού προβλήματος.
Η μόνη ελπίδα που υπάρχει προκύπτει από την άμεση και προσεκτική αξιοποίηση τώρα του φυσικού υποθαλάσσιου πλούτου. Εάν δεν επιβιώσει το Κράτος και εάν δεν διαφυλαχθεί ο λαός από δυστυχία για πολλά επόμενα χρόνια τροϊκανικών απαιτήσεων, δεν θα διαφυλαχθεί ο πλούτος τούτος για τις μέλλουσες γενεές. Άλλωστε, η Τουρκία και οι σύμμαχοί της καραδοκούν. Θα εκμεταλλευτούν την οικονομική υποτέλεια του Κράτους στους σκληρούς όρους της Τρόικας. Και όμως, η μόνη πρόταση προς αυτήν την κατεύθυνση που υπάρχει, αυτή του κ. Γιώργου Λιλλήκα, χαρακτηρίστηκε υπό σπουδή, βάναυσα με βαρύτατες απαξιωτικές αναφορές. Αντί να συνδράμουν με πρόσθετες ιδέες, εάν έχουν, που θα εμπλουτίσουν ενδεχομένως τη σημασία της και παρά το ότι ο ίδιος σαφώς ανέφερε ότι είναι καλοδεχούμενη η κάθε συμπληρωματική ιδέα, απλώς τη μηδενίζουν.
Μάλιστα τούτο, χωρίς ο ίδιος να επιθυμεί να διεκδικεί την πατρότητα της τελικής ιδέας. Ας αναλάβουν από κοινού οι τρεις υποψήφιοι, ως υπέρβαση από προεκλογικές σκοπιμότητες, μιαν από κοινού δράση, προς διαμόρφωση στρατηγικής, που γιατί όχι να συνεχιστεί και μετεκλογικά, χάριν της διάσωσης του τόπου από τα δεσμά της υποτέλειας των όρων της Τρόικας, όσο πιο γρήγορα είναι τούτο δυνατόν. Ας προγραμματίσουμε στρατηγική οι ίδιοι, αντί να υποτασσόμαστε σ’ ό,τι η Τρόικα επιθυμεί σε βάρος μας.
ΑΝΔΡΕΑΣ Σ. ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ
Δικηγόρος
 .sigmalive.com/simerini
23/12/12 
----
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Θα «φτύσει αίμα» η Κύπρος υπό τον γερμανικό ζυγό

• Τα δάκρυα του Χριστόφια για την ένταξη της Κύπρου στο Μνημόνιο

• ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΩΝ 24 ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΩΝ

• ΚΥΠΡΟΣ: Να μην αλλάξει το Μνημόνιο γιατί θα χαθεί το τρένο, καλεί τη Βουλή ο ΥΠΟΙΚ