Φοβικά σύνδρομα και προδοσίες...

Άριστος Μιχαηλίδης ( philenews.com)
Το ότι υπάρχουν πολλοί που μεθοδεύουν τη διασύνδεση μιας διευθέτησης του Κυπριακού με την αξιοποίηση του φυσικού αερίου, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα για να το αντιλαμβάνεται κανείς. 
Ούτε το ότι ο σχεδιασμός βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην τεράστια πίεση, που αντιμετωπίζει η κυπριακή ηγεσία από την οικονομική κρίση.

Ακόμα και την περασμένη εβδομάδα η γερμανική εφημερίδα «Die Zeit», σημείωνε πως ήρθε η ώρα να ασκήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση την επιρροή της στην Κύπρο (έτσι λένε διπλωματικά τον εκβιασμό) «δεδομένου ότι η Κύπρος εξαρτάται από τα χρήματα των Ευρωπαίων» για να μεταφέρει το φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας. Εξηγεί μάλιστα ότι η κυπριακή κυβέρνηση σχεδιάζει την κατασκευή τερματικού σταθμού «παρά το γεγονός ότι η Τουρκία βρίσκεται σε απόσταση μόλις 70 χλμ» και «το σχέδιο είναι από οικονομικής πλευράς ανοησία». 


Ανάλογες αναλύσεις, σαφώς στρατευμένες από συμφέροντα που δεν έχουν σχέση με τα συμφέροντα της Κύπρου, βλέπουμε συχνά σε αμερικάνικα και, κυρίως, βρετανικά έντυπα (και θα πυκνώσουν), βλέπουμε όμως να εκφράζονται δειλά ακόμα και από «δικούς μας».
Είναι πεπεισμένοι αυτοί, οι «δικοί μας» και το εκφράζουν με διάφορες ευκαιρίες, ότι τα συμφέροντα της Κύπρου, θα εξυπηρετηθούν καλύτερα αν τα κυπριακά κοιτάσματα συνδεθούν με την Τουρκία και τους Τουρκοκύπριους γιατί έτσι θα υποχρεωθούμε κι εμείς κι εκείνοι, να λύσουμε το Κυπριακό, για να έχουμε πιο γρήγορη και πιο φθηνή αξιοποίηση των κοιτασμάτων και από την άλλη, για να αντιμετωπίσουμε και την οικονομική κρίση…
Με αυτά τα σαφή δεδομένα μπροστά μας, ασφαλώς και είναι ανησυχητικές οι όποιες εξελίξεις γύρω από το φυσικό αέριο και ο τρόπος που τις διαχειρίζεται η ελληνοκυπριακή ηγεσία. Ακόμα κι όταν δίνονται στη δημοσιότητα αριθμητικά δεδομένα γεωτρήσεων, όπως δόθηκαν την Κυριακή και λογικά ουδείς μπορεί να τα αμφισβητεί, δεν πρέπει να φεύγει από το πίσω μέρος του μυαλού μας, το σενάριο που στήνεται.

Όταν για παράδειγμα αρχίζουν να μπαίνουν αμφιβολίες για το αν συμφέρει οικονομικά (παραβλέποντας το πολιτικό μέρος) η κατασκευή τερματικού σταθμού στο Βασιλικό, το ελάχιστο που έχουμε να κάνουμε είναι να είμαστε καχύποπτοι. Διότι, αν πεισθούμε ότι δεν μας συμφέρει, τότε δεν θα υπάρχει άλλη επιλογή από τη σύνδεση με τους αγωγούς της Τουρκίας και την τουρκοποίηση όλης της Κύπρου. Κι αυτό δεν είναι «φοβικό σύνδρομο».

Είναι εμπειρίες δεκαετιών για όσα έγιναν στις πλάτες αυτού του λαού. Όσοι μιλούν για «φοβικά σύνδρομα» έναντι αυτών που εκφράζουν ανησυχίες, ας έχουν υπόψη ότι θα βρίσκονται στις σελίδες της ιστορίας, όταν οι απόγονοι των σημερινών γενιών, θα διαβάζουν σε απόρρητα βρετανικά ή αμερικανικά έγγραφα, μετά από μερικές δεκαετίες, ότι για παράδειγμα, την ώρα που ο Αμερικανός αντιπρόεδρος δεχόταν με ανοικτές αγκάλες τον Κύπριο Πρόεδρο, συνομιλούσε ταυτόχρονα με τον Νταβούτογλου για το πώς θα τον παγιδεύσει σ' ένα πακέτο φυσικού αερίου, Κυπριακού και οικονομικής κρίσης. Μας έχει ξανασυμβεί σε αμέτρητους σταθμούς της ιστορίας μας. 

• Γι' αυτό και ήταν απολύτως κατανοητή η οργή του Σόλωνα Κασίνη, που ελεύθερος πια από το δημοσιοϋπαλληλίκι, έλεγε προχτές ότι «κάποιοι φτάνουν στα όρια της εσχάτης προδοσίας» με το φυσικό αέριο.

Ας το λέμε τώρα, τουλάχιστον να είμαστε σε εγρήγορση, παρά να το λέει η ιστορία μετά από μισό αιώνα.
(Φιλελεύθερος)
1 /10/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Μπαρόζο: Υπάρχει κατάλληλη ευκαιρία για λύση του κυπριακού. -Ουσιώδους σημασίας την προετοιμασία της κοινής γνώμης για τους απαραίτητους συμβιβασμούς.

• Τη σύνδεση του ισραηλινού Λεβιάθαν με την Τουρκία μέσω αγωγού προτείνει ο Μπράιζα.

• Γ. Λακκοτρύπης: Η Ανατολική Μεσόγειος Δύναται Να Εξελιχθεί Σε Αξιόπιστο Προμηθευτή Ενέργειας.

• Το φυσικό αέριο δεν θα γίνει όμηρος της Τουρκίας. -Επαφές του υπουργού Ενέργειας στις ΗΠΑ. -Σε ένα ιδανικό κόσμο θα ήταν ευχής έργο να συνεργαζόμαστε με την Τουρκική αγορά των 70 εκατομμυρίων.