Η ενότητα δεν είναι μια κούφια λέξη, αλλά προϋπόθεση ύπαρξης ενός λαού!

 Γράφει ο Βάιος Φασούλας (πρώην μετανάστης)
.
«Δεν θέλω να παραδεχτώ πως τ’ άγρια κύματα γύρω μας μπορούν να μας καταπιούν όλους. Κοιτάξτε, η παρουσία όλων μας εδώ, δείχ-νει ότι μπορούμε να οδηγήσουμε τα καράβια στα λιμάνια. Ένας, οποιοσδήποτε από μας, μπορεί να γίνει κεραυνός χτυπώντας την ελπίδα. Κι ένας, οποιοσδήποτε από μας, μπορεί να γίνει σανίδα σω-τηρίας αφήνοντας στα κύματα την ανθρώπινη ματαιότητα και την αμαρτία. Ας γυρίσουμε τις πυξίδες μας προς τους ορίζοντες της ελ-πίδας. Είναι το μόνο που δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε…»


Αγαπητοί Θεσσαλοί συμπολίτες, φίλες και φίλοι,

Χαρά και τιμή να παραβρεθώ στο 5ο Παγκόσμιο Βιωματικό Συνέδριο - Αντάμωμα  Θεσσαλών στο Δήμο Πύλης, να χαιρετήσω τις προσπάθειές σας,  τις οποίες από το ξεκίνημά σας παρακολουθώ και να σας ευχηθώ το καλλίτερο.

Αποδεχόμενος την τιμητική για μένα πρόσκληση να βρεθώ ανάμεσά σας, μάλιστα σε μια εποχή γιομάτη από κακά και άσχημα χαρακτη-ριστικά που δεν ταιριάζουν για την Ελλάδα και τον ελληνισμό της, επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω θερμά και από καρδιά για το ενδιαφέρον και την ευαισθησία σας και να συγχαρώ την ενωτική από κάθε άποψη προσπάθειά σας, όσο αφορά την ενότητα μεταξύ των ελλήνων, αποδήμων και γηγενών, που λόγου των εθνικών μας, ιδιαίτερα προβλημάτων, βρίσκεται σε μια πρωτοφανή για τη νεω-τέρα ιστορία της Ελλάδας αποπροσανατολιστική και επικίνδυνη κα-τάσταση.

Το αρχιτεκτονικό σχέδιό σας για τη συνεχιζόμενη οικοδομική σας δραστηριότητα στο στήσιμο γεφυριών φιλίας και συνεργασίας πάνω σε όχθες, που η Νέα Τάξη Πραγμάτων ανηλεώς παρασύρει, σας καθιστά υπεύθυνους για το θεάρεστο έργο που εκτελείτε και γι’ αυτό και μόνο είστε άξιοι συγχαρητηρίων.

Η ενότητα δεν είναι μια κούφια λέξη ή ένα σχήμα λόγου αλλά μια μεγάλων διαστάσεων προϋπόθεση ύπαρξης ενός λαού. Εξού και ο βασικός στόχος και σκοπός του «5ο Παγκόσμιο Βιωματικό Συνέδριο Αντάμωμα Θεσσαλών».

Στο βαθμό που μπορώ και παρακολουθώ τις δραστηριότητές σας, είμαι παραπάνω από βέβαιος, ότι ο αγώνας σας, μέσα από πραγμα-τικές παραστάσεις της ζωής, παραστάσεις που αποτελούν το ορμη-τήριό σας και το Σύμβολο-Αντάμωμα των Θεσσαλών ανά της γης, περιτράνως δικαιώνεται.

Από τους αρχαιοτάτους χρόνους μέχρι σήμερα, η Θεσσαλία έχει προσφέρει πολλά στον τόπο μας και καλείται να προσφέρει ακόμα περισσότερα. Οι χαλεποί καιροί του σήμερα δεν επιτρέπουν τον ε-φησυχασμό. Η ενότητα, πλαισιωμένη με όλα τα πολιτιστικά μας αποθέματα, τα ήθη, τα έθιμα, τις αξίες του λαού μας και άλλα, πρέ-πει να είναι στις πρώτες προτεραιότητες του «5ου Παγκοσμίου Βιω-ματικού Συνεδρίου-Αντάμωμα Θεσσαλών» έτσι ώστε η έκβαση των επιτυχιών, όποτε αυτή προκύψει –και θα προκύψει- σε μεγάλο βαθμό θα έχει εξαρτηθεί και κριθεί δεόντως πρώτα και παν’ απ’ όλα από τη δική σας δύναμη και παρουσία, έτσι που αυτό που ονομάζε-ται Ενότητα να καρποφορήσει εντός και εκτός των τειχών, δηλαδή στην ενδυνάμωση της στραπατσαρισμένης Ένωσης των ελλήνων, Γηγενών και Αποδήμων. Αυτός είναι ο ελληνισμός! Μόνο ένας εχ-θρός δεν θέλει την ενότητα των ελλήνων.     

Ο υποφαινόμενος, σαν Θεσσαλός επαναπατριζόμενος Πολίτης και φίλος σας, παραμένει Παγκόσμιος Μετανάστης…(αυτόν τον τίτλο έχει ο Απόδημος Έλληνας…) στον τόπο του αυτή τη φορά. Έναν τό-πο που αλλιώς τον φαντάστηκε όταν έπαιρνε το δρόμο της ξένης και αλλιώς τον βρήκε όταν μετά δεκαετίες επαναπατρίστηκε.

Με τις καλλίτερες ευχές μου στο έργο σας, από αυτή εδώ τη θέση θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα προς την πολιτεία, αν ακόμα υπάρχει και λειτουργεί όπως εμείς οι έλληνες την οραματιστήκαμε αλλά και σε κάθε Ελληνίδα και Έλληνα:

Λοιπόν, όταν, όσοι από μας, κληρονόμοι μιας τρανής κληρονομιάς, παιδιά μουσών και θεών, εγώ, εσύ, αυτός, εκείνοι και οι άλλοι, αν θέλαμε να μοιάσουμε τους προγόνους μας και γινόμασταν ή και να θέλαμε να δείχνουμε ζωγράφοι και μουσουργοί, θα τραγουδούσαμε με τις αρχαίες μελωδικές άρπες των θεών, των μουσών και ποιητών· θα υμνούσαμε τη ζωή και τα σύμπαντα· θα στηριζόμασταν πάνω στον Παγκόσμιο Ουμανισμό, θα ζωγραφίζαμε τις δύσεις και τις α-νατολές και με τα πολύμορφα διαχρονικά αστράμματά μας θα γυρ-νούσαμε τα σκότη στα σκοτάδια.

Εάν ως κύρια χαρακτηριστικά μας είχαμε την αισιοδοξία, πλαισιω-μένη με τα αρχιτεκτονικά κτίσματά μας, με τις ένδοξες και ιστορικές νίκες μας έναντι των ορδών των βαρβάρων, όπως εκείνη του Λεωνίδα, οι άλλες του Μεγαλέξανδρου και μύριων μεταγενέστερων αγωνιστών του 21, της Εθνικής Αντίστασης, της πρόσφατης 17ης Νοεμβρίου! Όσοι λοιπόν από μας καταφέρναμε…, και θα το κατα-φέρναμε χάρη στο πολιτιστικό και ζηλευτό χιλιετηρίδων μεγαλούρ-γημα… να έχουμε πάνω στα κοντάρια μας χαραγμένη την αισιοδοξία προς κάθε κατεύθυνση, τότε και μόνο τότε θα ήμασταν άξιοι των προγόνων μας και συνεχιστές αυτού του μεγαλείου εάν και εφόσον καταφέρναμε να μεταφερόμασταν απ’ το εγώ στο εμείς…

Γι’ αυτό αγαπάμε την Ελλάδα! Και δεν είμαστε ούτε εθνικιστές και πολύ περισσότερο δεν είμαστε σοβινιστές. Είμαστε διεθνιστές, αγα-πούμε τους λαούς και το δείξαμε σε όλη την οικουμένη και σε όλους τους αιώνες. Και αυτό που ενστικτωδώς διδαχτήκαμε το οφείλουμε στην πατρίδα μας. Γι’ αυτό την αγαπάμε! Γι’ αυτό την πονάμε και τη λατρεύουμε πιότερο από οποιοδήποτε Θεό, «οργανισμό», «σύμμα-χο», «φίλο», ελληνικό κόμμα, έλληνα… κυβερνήτη, «εθνάρχη» ή κομματάρχη. Γιατί η Ελλάδα είμαστε Εμείς και γιατί η Ελλάδα δε μας πλήγωσε ποτέ!
www.fasoulas.de 

e-mail: vaios@fasoulas.de

 

(Κατατέθηκε στα πρακτικά της γραμματείας - 5ο Παγκόσμιο Βιωματικό Συ-νέδριο - Αντάμωμα  Θεσσαλών στις 27 Ιουλίου 2013)