Όλοι στο ίδιο τσουβάλι…

Όσοι μας έλεγαν ότι «η κυπριακή οικονομία είναι αλώβητη και δεν χρειάζονται μέτρα», έχουν την ίδια ευθύνη με αυτούς που προειδοποιούσαν;

Εσχάτως και ιδιαίτερα μετά την οικονομική κρίση διάφοροι αρθρογράφοι και περιφερόμενοι σε κοινωνικά δίκτυα εξαντλούνται σε γενικούς ισοπεδωτικούς αφορισμούς για τις ευθύνες των πολιτικών. Δικαίως μεν αλλά και ταυτόχρονα αδίκως. Διότι ο γενικός αφορισμός και η αδιάκριτη επίρριψη ευθυνών οδηγεί σε αυτό που έχει προσδιορίσει η λαϊκή θυμοσοφία.
«Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά».
Ισχυρίζομαι λοιπόν τεκμηριωμένα. Με αδιάσειστα και αμάχητα τεκμήρια ότι η αδιάκριτη επίρριψη ευθυνών είναι όχι μόνο άδικη αλλά και επικίνδυνη για τη δημοκρατία. Και τελικά εξυπηρετεί τους ένοχους πολιτικούς, αφού, αντί να τους κατονομάζει, ουσιαστικά τους αθωώνει με τη γενικόλογη και ισοπεδωτική αναφορά.


Έγραφε, λοιπόν, πρόσφατα σε άρθρο του πανεπιστημιακός καθηγητής ότι «οι πολιτικοί οδήγησαν στην τραγωδία του 1974». Ώστε έτσι, λοιπόν. Εξίσωση των ενόχων της προδοσίας με όσους αντιστάθηκαν. Πολλοί από τους οποίους μάλιστα έδωσαν και τη ζωή τους.
Εξίσωση της νομιμότητας με την παρανομία. Εξίσωση των μασκοφόρων νυκτοβατών της ΕΟΚΑ Β με τη δημοκρατική αντίσταση; Εξίσωση της χουντικής διείσδυσης με τη δημοκρατικά εκλελεγμένη κυβέρνηση;
Εξαιρετικά επίκαιρη η ρήση του Βάσου Λυσσαρίδη. «Ένοχοι και συνένοχοι, αθώοι και συναθώοι». Στο ίδιο τσουβάλι. Ένοχη λοιπόν και η ΕΔΕΚ, που όχι μόνο προειδοποιούσε για τον ρόλο της χούντας αλλά και την πολέμησε έμπρακτα και με θυσία αίματος, όταν η πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων είτε συνέπλεε με την χούντα είτε σιωπούσε; 

Ας έλθουμε, όμως, και στα πιο πρόσφατα. Της οικονομικής λεηλασίας του κράτους. Το έγκλημα του χρηματιστηρίου. Οι από καθέδρας κριτές της χωρίς διάκριση επίρριψης ευθυνών στους πολιτικούς θυμούνται τα γεγονότα ή έπαθαν αμνησία;
Θυμούνται ότι συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα είχαν συστήσει εταιρείες και έπαιρναν «προνομιακά» μετοχές πραγματοποιώντας εκατομμύρια κέρδη; Και ότι άλλοι πολιτικοί είχαν άλλου είδους διαπλοκή με εταιρείες εισηγμένες στο χρηματιστήριο; Κι όταν η ΕΔΕΚ πρόβαλε στις εκλογές του 2001 σε αφίσα το ότι «Εμείς δεν φάγαμε», αντιμετώπισε την ειρωνεία αυτών που «έφαγαν». Και οι από καθέδρας κριτές της γενικής ισοπέδωσης εσιώπησαν.
Τα ίδια όμως και σήμερα. Ισοπέδωση των ευθυνών για την οικονομική καταστροφή. Όσοι μας έλεγαν ότι «η κυπριακή οικονομία είναι αλώβητη και δεν χρειάζονται μέτρα», έχουν την ίδια ευθύνη με αυτούς που προειδοποιούσαν;
Και όσοι φώναζαν απεγνωσμένα ότι έπρεπε έγκαιρα να υπογραφεί μνημόνιο, όταν δεν υπήρχε άλλη διέξοδος, όπως ο υποφαινόμενος και το κόμμα του, έχουν την ίδια ευθύνη με αυτούς που το απέφευγαν όπως «ο διάβολος το λιβάνι», για να μην επωμιστούν πολιτικό κόστος; Και να έχουν το θράσος να βγαίνουν λάβροι εναντίον μας γιατί τολμήσαμε να ζητήσουμε έγκαιρη υπογραφή του μνημονίου. Για να έλθει ο πρώην Υπουργός Οικονομικών κ. Καζαμίας να δηλώσει ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής ότι «αν υπογραφόταν πριν από ένα χρόνο το μνημόνιο, θα ήταν πολύ πιο ανώδυνο».
Έχουμε λοιπόν τις ίδιες ευθύνες κατά τους κριτές του γενικού αφορισμού και της ισοπέδωσης.
Όπως και για τις εκροές καταθέσεων παραμονές του Γιούρογκρουπ, τις διαγραφές χρεών, τη διαπλοκή και τη διαφθορά;
Όλοι στο ίδιο τσουβάλι; Οι δήθεν διανοούμενοι και οι δήθεν πραγματικοί αγανακτισμένοι πρέπει να κατανοήσουν το πολύ απλό.
Όσο συνεχίζουν τη ρητορεία της ισοπέδωσης, των γενικόλογων αφορισμών, της χωρίς διάκριση επίρριψης ευθυνών σε πολιτικούς και κόμματα, είναι όχι απλώς αξιοκατάκριτοι. Είναι συνένοχοι της συγκάλυψης ευθυνών και οι καλύτεροι συνήγοροι ανακύκλωσης και διαιώνισης του κατεστημένου. Το αντιλαμβάνονται άραγε αυτό ή σκόπιμα το πράττουν;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
Γραμματέα Κ.Ε. του Κ.Σ. ΕΔΕΚ
 .sigmalive.com
19/5/13