«Η στάση της Τουρκίας εκνευρίζει»

Προσπάθειά μας είναι πάντοτε να κρατούμε το Κυπριακό ζωντανό, λέει η ΥΠΕΞ (Κύπρου)
Η Άγκυρα απέκτησε πολύ αναβαθμισμένο ρόλο και στη Μέση Ανατολή και γενικότερα τα τελευταία χρόνια, επισημαίνει η Ερατώ Κοζάκου-Μαρκουλλή
Η Κυπριακή Προεδρία στην Ε.Ε. έχει ανοίξει νέους δρόμους στη διπλωματία μας, όπως αποδείχθηκε από τις επαφές που είχε στη διάρκεια της παρουσίας της στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, η υπουργός Εξωτερικών, Ερατώ Κοζάκου-Μαρκουλλή. Όπως είπε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΚΥΠΕ, πολλές χώρες με τις οποίες η Κύπρος διατηρούσε περιορισμένες σχέσεις ζήτησαν να τη συναντήσουν.
«Έχουμε κάνει ανοίγματα σε χώρες με τις οποίες δεν είχαμε σχεδόν καθόλου σχέσεις, όπως οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Έχουμε για πρώτη φορά αναπτύξει τις σχέσεις μας με τις χώρες αυτές ακριβώς διότι μία από τις προτεραιότητες που έχουμε θέσει είναι η διεύρυνση προς τα Δυτικά Βαλκάνια», είπε. Πρόσθεσε, επίσης, πως η Προεδρία έχει ανοίξει εντελώς διαφορετικές προοπτικές και δρόμους συνεργασίας με χώρες από την Ασία και την Αφρική.
Υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα από το Κυπριακό
Μέσα στο δύσκολο κλίμα το οποίο διαμορφώνεται στην περιοχή μας, με την κατάσταση στη Συρία και το Ιράν, πώς προωθείται το Κυπριακό;
Όταν έχει κρίσιμα θέματα να απασχολούν τη διεθνή κοινότητα, τα υπόλοιπα ζητήματα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Ας πάρουμε το Παλαιστινιακό, όπως έχει λεχθεί από τον ίδιο τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρομπάι, ότι με την Αραβική Άνοιξη το Παλαιστινιακό έχει «ορφανέψει» και δεν του δίνεται η ίδια προσοχή με προηγούμενα χρόνια. Στην ίδια επίδραση υπόκειται το Κυπριακό κι όχι μόνο γιατί υπάρχουν σοβαρότερα ζητήματα που απασχολούν τη διεθνή κοινότητα. Λόγω της πολιτικής της Τουρκίας, της άρνησής της να συνεργαστεί και των εμποδίων που εγείρει στη διαδικασία με αποτέλεσμα την έλλειψη οποιασδήποτε προόδου, υπάρχει μία κόπωση, η οποία είναι εμφανής.
Αυτό τουλάχιστον διαπιστώνω από τους συνομιλητές μου και στην παρούσα επίσκεψη στην έδρα του ΟΗΕ, αλλά και σε άλλες συνομιλίες. Αυτή ακριβώς είναι και η πολιτική της Τουρκίας. Να διαιωνιστεί το πρόβλημα ώστε να υπάρξει κόπωση και σε κάποιο σημείο το Κυπριακό να ξεχαστεί.
Η δική μας προσπάθεια πάντοτε είναι να κρατούμε το Κυπριακό ζωντανό, να αναδεικνύουμε την ευθύνη της Τουρκίας και να τονίζουμε πως αν το πρόβλημα παραμείνει άλυτο, υπάρχει κίνδυνος να επανέλθει η κρίση.
Σε όλες μας τις επαφές εγείρουμε το Κυπριακό, αναδεικνύοντας όλα τα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία, για να παρεμποδίσει τη λύση του.

Μπορούν πάντοτε να επηρεάσουν την Τουρκία
Υπό τις παρούσες συνθήκες, οι ΗΠΑ, η ΕΕ κι άλλοι παίκτες-κλειδιά, έχουν αποτελεσματικότερους μοχλούς πίεσης και μπορούν να τους χρησιμοποιήσουν με την Τουρκία, η οποία αποτελεί το κλειδί λύσης του Κυπριακού, ή συμβαίνει το αντίθετο;
Οι ΗΠΑ κι άλλες χώρες οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν την Τουρκία, αν έχουν την πολιτική βούληση, μπορούν πάντοτε να επηρεάσουν την Τουρκία, η οποία είναι ο στενότερός τους σύμμαχος. Βλέπω όμως στα τελευταία δύο τουλάχιστον χρόνια έναν πολύ αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας και στη Μέση Ανατολή και γενικότερα. Το γεγονός ότι είναι από της χώρες των G20, ότι για πρώτη φορά κατέλαβε -και διεκδικεί εκ νέου- θέση μη μονίμου μέλος στο ΣΑ, ότι έχει μέχρι στιγμής μία εύρωστη οικονομία και τη δυνατότητα να αναπτύσσει οικονομικές συνεργασίες με όλα τα κράτη, αυτό της προσδίδει αναβαθμισμένο ρόλο.
Όμως, παρόλα αυτά, η πολιτική πάνω στην οποία τα τελευταία χρόνια οικοδομήθηκε η τουρκική διπλωματία έχει κατά την άποψή μου καταρρεύσει. Παράδειγμα η πολιτική «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες» που προώθησε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου. Πολλοί από τους συνομιλητές μου το εγείρουν οι ίδιοι, επισημαίνοντας ότι στην Τουρκία συμβαίνει το αντίθετο, γιατί έχει προβλήματα με όλους τους γείτονές της.
Πέραν τούτου, η αλαζονεία της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην Κύπρο, είναι αισθητή και προκαλεί. Παράδειγμα η στάση που τηρεί η Τουρκία έναντι της κυπριακής προεδρίας έχει εκνευρίσει σε μεγάλο βαθμό όλους τους εταίρους μας και όχι μόνο. Είναι κάτι που ενοχλεί, γιατί προσβάλλεται με έντονο τρόπο όχι μόνο ένα κράτος-μέλος, αλλά κι η ίδια η ΕΕ κι ένας από τους σημαντικότερους θεσμούς της που είναι το Συμβούλιο της ΕΕ. Αυτό έχει ενοχλήσει κι έχει προκαλέσει αρκετές αντιδράσεις, οι οποίες εκφράστηκαν και με δημόσιες δηλώσεις αλλά και κατ’ ιδίαν, όπως γνωρίζουμε.

Δεν ικανοποίησε ο Γκόρντον
Σας ικανοποιεί η απάντηση που έδωσε για τα ενεργειακά σε δηλώσεις του ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Φίλιπ Γκόρντον, με τον οποίο την προηγούμενη είχατε συναντηθεί; Μάλιστα, ο κ. Γκόρντον επανέλαβε σχετική αναφορά του Αλεξάντερ Ντάουνερ, που είχε προκαλέσει αντιδράσεις στην Κύπρο.
Τουλάχιστον στην κατ’ ιδίαν συνομιλία που είχαμε μπορώ να πω ότι οι θέσεις τις οποίες εξέφρασε με ικανοποιούν. Κι στο θέμα με τους Τ/κ, οι δικές μας εξηγήσεις κι αναλύσεις φαίνεται ότι είναι κατανοητές. Εγώ του επανέλαβα τη θέση μας ότι ο πλούτος που υπάρχει κι ανακαλύφθηκε είναι προς όφελος ολόκληρου του κυπριακού λαού, συμπεριλαμβανομένων και των Τ/κ. Του έχω τονίσει ότι προϋπόθεση είναι η επανένωση της Κύπρου. Γιατί αν ήταν το αντίθετο, θα δημιουργούσε αντικίνητρο στην τ/κ κοινότητα για να καταβάλει οιαδήποτε προσπάθεια για λύση του Κυπριακού. Εμείς θέλουμε η εξέλιξη με τους υδρογονάνθρακες να επιδράσει ως κίνητρο για τη λύση του Κυπριακού.
Πρέπει λοιπόν να εργαστούμε όλοι, για να πάνε τα μηνύματα και στους Τ/κ. Κι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κι εγώ κι άλλα μέλη της Κυβέρνησης έχουμε με δηλώσεις μας στείλει αυτά τα μηνύματα προς τους Τουρκοκύπριους, ότι θα είναι προς όφελος των ιδίων, αλλά και της ίδιας της Τουρκίας. Με την επανένωση της Κύπρου και με μία κυβέρνηση που θα αποτελείται από Ε/κ και Τ/κ, σίγουρα η Τουρκία και η Ελλάδα θα έχουν προνομιακή μεταχείριση. Η Τουρκία είναι και θα παραμείνει γείτονάς μας, είναι μία σημαντική χώρα με μία μεγάλη αγορά, άρα μόνο όφελος έχει να αποκομίσει από την επανένωση της Κύπρου και τη λύση του Κυπριακού.
Αυτά τα μηνύματα έδωσα στον κ. Γκόρντον, για να μπορέσει από τα δικά του κανάλια επικοινωνίας και μέσω όλων των άλλων αξιωματούχων της αμερικανικής κυβέρνησης να στείλει τα μηνύματα στην Άγκυρα. Και με το σενάριο αυτό, αν αλλάξουν νοοτροπίες, να βγουν όλοι κερδισμένοι από λύση του Κυπριακού. Χρειάζεται όμως αλλαγή σκέψης στην Άγκυρα. Και στους πολιτικούς και στους στρατιωτικούς και στο βαθύ κράτος. Θα πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία, να δούμε τα πράγματα με θετικό πρίσμα και να δούμε πώς όλοι θα μπορέσουμε να αποκομίσουμε οφέλη από τη λύση.

«Πρέπει να παραμείνουμε στο πλαίσιο του 1977»
ΤΑ ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΗΕ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΑΣΠΙΔΑ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΜΕ
Κατά καιρούς σε προεδρικές εκλογές μιλούμε για απεμπλοκή και αποδέσμευση από προηγούμενες συμφωνίες κι ότι θα χαράξουμε νέα πορεία και στο τέλος μένουμε με σχέδια τα οποία είναι χειρότερα από προηγούμενα, ή όπως τώρα χωρίς κανένα σχέδιο. Ποια συμβουλή θα δίνατε στον νέο πρόεδρο;
Η πρώτη σκέψη που κάνω είναι ότι πάντοτε θα πρέπει να παραμείνουμε στο πλαίσιο που κι εμείς έχουμε συμφωνήσει από το 1977 και το πλαίσιο που έχει κατ’ επανάληψη υιοθετηθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Ήμουν παρούσα και συμμετέχουσα στις αποφάσεις που ελήφθησαν στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και ήταν με πολύ κόπο και μόχθο της Κυπριακής Δημοκρατίας και των φίλων μας (και στο Σ.Α. και στη διεθνή κοινότητα) που μπορέσαμε να εξασφαλίσουμε αυτά τα ψηφίσματα. Τα οποία για μένα είναι η πολιτική μας ασπίδα, η οποία μας επιτρέπει όλα αυτά τα χρόνια να επιβιώσουμε ως κράτος. Χωρίς αυτά τα ψηφίσματα δεν γνωρίζω πού θα ήταν σήμερα η Κύπρος. Γιατί το πλήγμα που δεχθήκαμε το ’74 από την Τουρκία ήταν καίριο, με σκοπό όχι μόνο τον ακρωτηριασμό της, αλλά και τον εξαναγκασμό μας να υποκύψουμε στη βούλησή της.
Αυτό όμως δεν έγινε. Η Κύπρος ανέκαμψε, ανοικοδομήθηκε, δημιούργησε για πάρα πολλά χρόνια μία εύρωστη οικονομία και με τις πολιτικές συμμαχίες που έχτισε μπόρεσε και εξασφάλισε τα ψηφίσματα αυτά τα οποία θέτουν τις βάσεις της λύσης του Κυπριακού. Αλίμονο αν εγκαταλείψουμε αυτή τη βάση.
Προσωπικά αισθάνομαι έντονα γι’ αυτό το θέμα κι έχω εκφράσει δημόσια τις θέσεις μου. Πρέπει πάνω σ’ αυτή τη βάση να εργαστούμε όλοι, συλλογικά. Είναι ανάγκη να έχουμε κοινές προσεγγίσεις. Στην τουρκική πλευρά βλέπουμε διαχρονικά να υπάρχει συναίνεση όσον αφορά τις επιδιώξεις της κι αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να καλλιεργήσουμε και στη δική μας πλευρά. Να υπάρχει συναίνεση σ’ αυτά που θέλουμε κι επιδιώκουμε ώστε να φαινόμαστε και να είμαστε ενισχυμένοι. Τα γεγονός ότι δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή ενότητα είναι κάτι που με λυπεί προσωπικά και πιστεύω δεν βοηθά την πλευρά μας. 
 http://www.sigmalive.com/simerini/politics/reportaz/528312
1/10/12