Αθλιότητα πολιτικής σκέψης - ΑΟΖ και γελοιότητες

Άρθρα του κ. Νίκου Λυγερού (OPUS)

1. Αθλιότητα πολιτικής σκέψης

Όταν υπάρχουν σοβαρά εθνικά θέματα, εμφανίζεται η αθλιότητα της πολιτικής σκέψης. Είχαμε και στο παρελθόν τουλάχιστον στην Κύπρο ένα τετραπέρατο παράδειγμα με τις αντιδράσεις ενάντια στον Τάσσο Παπαδόπουλο. Ενώ ήταν ο Πρόεδρος της Κύπρου που πέτυχε την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, ενώ πέτυχε τη θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ και τη συμφωνία με τον Λίβανο, αλλά και την γαλλοκυπριακή συμμαχία, στις επόμενες εκλογές δεν κατάφερε να περάσει το δεύτερο γύρο. 

Η αθλιότητα της κυπριακής πολιτικής σκέψης εστιάστηκε αποκλειστικά σε εσωτερικά προβλήματα που βέβαια δεν είχαν καμία σχέση με τα κατεχόμενα, τους αγνοούμενους, τους εγκλωβισμένους και τους πρόσφυγες. Έτσι η κομματική προσέγγιση κατάφερε να εξουδετερώσει τον Τάσσο Παπαδόπουλο. 

Τώρα στην Ελλάδα βλέπουμε συζητήσεις που αφορούν κυριολεκτικά πολιτικάντικες λεπτομέρειες να μετατρέπονται σε κυρίαρχες συζητήσεις, λες και δεν υπάρχουν σοβαρά εθνικά θέματα. Σε αυτές τις εκλογές, το μοναδικό κριτήριο που έχει νόημα είναι το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Και αν δεν το προσέξουμε με επιμονή θα καταφέρουμε τεχνητά να μετατρέψουμε ασήμαντα ζητήματα σε ουσιαστικά.

 Ένα απλό παράδειγμα είναι το θέμα του Ευρώ. Δεν έχουμε καμία διάθεση να βγούμε από την Ευρωζώνη και βέβαια το ίδιο ισχύει και για τους Ευρωπαίους Εταίρους. Πράγμα που σημαίνει ότι επί του πρακτέου δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό το θέμα. Επιπλέον δεν υπάρχει καν νομοθεσία που επιτρέπει την αποχώρηση από την Ευρωζώνη, δίχως την αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και όμως έχουν άτομα και μάλιστα ειδικούς που συζητούν αυτό το θέμα λες και είναι όντως ουσιαστικό. Σε ένα πλαίσιο που δεν προβλέπει καν την αυτοδυναμία ως σενάριο, θα ήταν πιο αποτελεσματικό, σε στρατηγικό επίπεδο ποια κόμματα θέλουν όντως να θεσπίσουν την Ελληνική ΑΟΖ και να μπουν στη διαδικασία της εκμετάλλευσης για να ξέρουμε ποια μπορεί να είναι με ορθολογική πολιτική συμμαχία εθνικής εμβέλειας. Αλλιώς τα άλλα είναι απλώς και μόνο για τις εκλογές. 

Πρέπει να ξεπεράσουμε αυτή την αθλιότητα της πολιτικής σκέψης αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε την πατρίδα μας να αναπτυχθεί και να γίνει ένας σημαντικός γεωπολιτικός παίκτης, για να βγούμε από αυτή την οικονομική κρίση όσο πιο γρήγορα γίνεται.

---------

2. ΑΟΖ και γελοιότητες

Η έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης υπάρχει από το 1982 και το πλαίσιο της θέσπισης είναι ξεκάθαρο. Εδώ και χρόνια παλεύουμε όλοι μας για να γίνει γνωστό το θέμα της ΑΟΖ, έτσι ώστε ο ελληνικός λαός ν’ αντιληφθεί ότι πρόκειται για μια στρατηγική κίνηση που προσφέρει μία οικονομική λύση. 

Κι ακόμα και φέτος, το 2012, το έτος της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, έχουμε άσχετους που δεν φοβούνται το γελοίο. Αυτοί πιστεύουν ότι η θέσπιση της ΑΟΖ δεν γίνεται μονομερώς. Με αυτές τις δηλώσεις αποδεικνύουν ότι δεν έχουν ιδέα για το Δίκαιο της Θάλασσας που έχει υπογράψει η Ελλάδα. Επιπλέον, θεωρούν ότι είναι υπερεθνικιστική αυτή η προσέγγιση, ενώ πρόκειται απλώς για την κανονική διαδικασία. Κι αν δεν έφτανε αυτό, χρησιμοποιούν και το παράδειγμα της Κύπρου για να φοβίσουν το λαό στην Ελλάδα. Ενώ η πραγματικότητα είναι απλή και τη γνωρίζουμε από κοντά! Ο Τάσσος Παπαδόπουλος θέσπισε την κυπριακή ΑΟΖ το 2004, μονομερώς βέβαια, αφού αυτό προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας. Υπενθυμίζουμε ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου είχε γίνει το 2003, όταν η Κύπρος δεν είχε ενταχθεί ακόμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα ήταν καλό λοιπόν, οι πολιτικοί που θέλουν να παίξουν ένα ρόλο εθνικό να διαβάζουν και τις διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις, για να μην γελοιοποιούνται σε κάθε τους αναφορά. 

Ωραία η κομματική γλώσσα για τις εκλογές, αλλά με το θέμα της ΑΟΖ που είναι υπερκομματικό, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και προσεκτικές, αλλιώς η ασχετοσύνη φαίνεται αμέσως και δεν υπάρχει τρόπος κάλυψης. Άρα το λέμε και πάλι ακόμα μία φορά με τα ίδια λόγια. Η θέσπιση της ΑΟΖ γίνεται πάντα μονομερώς. Αυτό προβλέπεται και τίποτα άλλο. Δεν έχει σχέση με πολιτικές τάσεις, είναι απλώς το Δίκαιο της Θάλασσας. Οι αξιόλογοι πολιτικοί το ξέρουν όλοι πλέον, ας το μάθουν και οι άλλοι, για να μην καθυστερούμε άλλο με γελοιότητες, διότι το 2012 θα είναι το έτος της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ.

Proclamation of the Exclusive Economic Zone - 2004
http://www.un.org/Depts/los/LEGISLATIONANDTREATIES/PDFFILES/cyp_2004_eez_proclamation.pdf 

OPUS

----------------

Τα τεχνάσματα των φανατικών της λήθης

N. Lygeros

      -     Τι θέλετε από εμάς;
      -     Τον ήλιο της δικαιοσύνης.
      -     Δεν υπάρχει.
      -     Μα γιατί;
      -     Δεν ανήκει στην πολιτική μας.
      -     Μα η ιστορία μας;
      -     Ποια ιστορία;
      -     Το παρελθόν μας!
      -     Υπάρχει μόνο το παρόν.
      -     Δώσαμε μάχες για να έχουμε ένα μέλλον...
      -     Οι ήττες εξασφαλίζουν μόνο το παρόν.
      -     Και οι θυσίες;
      -     Είστε θύματα της μνήμης!
      -     Η μνήμη δεν είναι η ανθρωπιά μας.
      -     Αυτό είναι το πρόβλημα.
      -     Ποιο πρόβλημα;
      -     Εμείς θέλουμε μόνο άτομα.
      -     Δίχως παρελθόν, δίχως ιστορία, δίχως ανθρωπιά.
      -     Απολύτως.
      -     Δηλαδή δίχως μέλλον.
      -     Ακριβώς.
      -     Κι εμείς;
      -     Ποιοι εσείς;
      -     Εγώ που σας μιλώ.
      -     Δεν σας γνωρίζω.
      -     Δεν μ’ αναγνωρίζετε.
      -     Πώς να σας αναγνωρίσω αφού μόνο το παρόν υπάρχει.
      -     Ποιο είναι το αντικείμενο της έρευνάς σας;
      -     Η λήθη!
      -     Η λήθη; Δηλαδή;
      -     Η εξάπλωσή της.
      -     Ποιος είναι ο στόχος σας;
      -     Η ευτυχία.
      -     Δεν σας καταλαβαίνω.
      -     Η λήθη είναι ο μοναδικός τρόπος για να πετύχουμε τον στόχο μας.
      -     Η ευτυχία είναι αυτή που αγιάζει τη λήθη.
      -     Αυτό προσπαθώ να σας εξηγήσω.
      -     Άρα δεν υπάρχει τιμωρία μετά το έγκλημα.
      -     Όχι βέβαια. Αυτό μάς διδάσκει η ιστορία του παρόντος.
      -     Και το παρόν της ιστορίας.

OPUS