ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ Γ. Ε. ΣΕΚΕΡΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 31ης Μαΐου

Συντάκτης: Γεώργιος Ε. Σέκερης

Diplomatiko Periskopio 

ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ     

Εντός των ημερών θα κληθούμε να επιλέξουμε μεταξύ του κακού και, υποτίθεται, του χειρότερου. Ο καθένας μας θα κάνει φυσικά την επιλογή του σύμφωνα με τα φώτα του. Το βέβαιο όμως είναι ότι, ανεξάρτητα από την ετυμηγορία της κάλπης, η χώρα μας θα παραμείνει παγιδευμένη στον εθνικό κατήφορο, στη διαδικασία εθνικής παρακμής που βιώνουμε. Η παρουσία μας απόψε εδώ δείχνει ότι έχουμε συνείδηση αυτής της παγίδευσης. Αλλά και ότι δεν την αποδεχόμεθα ως νομοτελειακή. Ότι, αντιθέτως, αναζητούμε διέξοδο.

Επιτρέψτε μου μια προσωπική αναφορά. Όταν πριν από μισό και περισσότερο αιώνα, αποφάσιζα – όπως και πολλοί άλλοι μεταξύ μας, οι περισσότεροι αρκετά αργότερα, βέβαια! – να τεθώ στην υπηρεσία του ελληνικού κράτους, μου ήταν αδύνατο να διανοηθώ ότι το μέλλον μάς επιφύλασσε το σημερινό κατάντημα. Η χώρα ήταν ασφαλώς καθημαγμένη από την ξένη κατοχή και την εθνοκτόνο κομμουνιστική ανταρσία. Χάρις όμως σε αιματηρές θυσίες, είχαμε αποφύγει τον θανάσιμο εγκλωβισμό μας στη σοβιετική αυτοκρατορία – και προσβλέπαμε σε μια ελπιδοφόρο εθνική πορεία. Και πράγματι, για ένα διάστημα οι ελπίδες μας εκείνες φάνηκε να δικαιώνονται. Η Ελλάδα ανέβαινε σταθερά στην παγκόσμια ιεραρχία των κρατών. Ήταν μια σεβαστή χώρα, για την οποία, όσοι από εμάς είχαν την τιμή να την εκπροσωπούν εκτός συνόρων, είμεθα υπερήφανοι. Σήμερα,  ανομολόγητα έστω, και ακόμη και ως απλοί ιδιώτες, δοκιμάζουμε, μαζί με μια απέραντη θλίψη, και ένα πρωτόγνωρο αίσθημα εθνικής απαξίωσης.

Πως φθάσαμε εδώ; Τις πταίει; Θεωρώ ότι η απάντηση είναι προφανής:  Μας έχουν προδώσει οι πολιτικοί μας ταγοί. Οι κομματάνθρωποι που μας κακοκυβερνούν κατ’ εξακολούθηση. Γενικώς ανίκανοι και ως επί το πολύ διεφθαρμένοι, εκτρέφονται από ένα σύστημα εξουσίας, το οποίο δυστυχώς, ελλείψει ομολογουμένως εναλλακτικών λύσεων, στηρίζουμε και με την ψήφο μας. Και εκ των πραγμάτων θα στηρίξουμε εκ νέου την 17^η Ιουνίου, είτε ψηφίσουμε, είτε απόσχουμε.

Δεν προσχωρώ σε θεωρίες συνομωσίας. Δεν εννοώ ότι οι άνθρωποι αυτοί υπηρετούν ενσυνειδήτως ξένα κέντρα – ότι είναι πράκτορες. Προδοσία όμως διαπράττουν οι κατ’ όνομα ηγέτες μας, όταν προτάσσουν ταπεινά προσωπικά και κομματικά συμφέροντα του εθνικού. Επικαλούμενοι, για την προώθηση των ιδιοτελών τους επιδιώξεων ψευδεπίγραφες ιδεολογίες και προσχηματικά προγράμματα. Αλλά και μεταπηδώντας, ανάλογα με τις εκάστοτε σκοπιμότητές τους, από τη μια τοποθέτηση στη διαμετρικά αντίθετη,  με μια θαυμαστή άνεση αιλούρου – και, πρέπει να προστεθεί, και αδιαντροπιά πιθήκου. Τα τηλεοπτικά παράθυρα μας βομβαρδίζουν καθημερινώς με τα αηδιαστικά αυτά καμώματα. Μία χώρα όμως δεν μπορεί να κυβερνάται επί μακρόν από τέτοιας ποιότητας πολιτικό προσωπικό χωρίς να καταρρεύσει. Και είμαστε στα πρόθυρα μιας τέτοιας κατάρρευσης.

Βέβαια, η φαυλότητα του πολιτικού μας «κόσμου» – του τόσον άκοσμου – δεν εξαντλεί το εθνικό μας πρόβλημα. Αντιμετωπίζουμε μείζονες εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις, για την υπερπήδηση των οποίων είναι ανάγκη να χαράξουμε και να κάνουμε πράξη μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική. Επιμένω όμως: Κανένα μέτρο – οικονομικό, εκπαιδευτικό, διοικητικό, αμυντικό, ή άλλο – δεν πρόκειται να αποδώσει, όσο η εξουσία ασκείται από τους σημερινούς κατόχους της. Όχι μόνο λόγω της αντικειμενικής ανεπάρκειάς τους, αλλά και διότι οι Έλληνες πολίτες δεν τους εμπιστεύονται, έστω και όταν τους ψηφίζουν. Και συνακόλουθα δεν είναι διατεθειμένοι να συγκατατεθούν στις οδυνηρές θυσίες, που αφεύκτως συνεπάγεται η εθνική μας ανόρθωση, εάν τους ζητηθούν από τους απαξιωμένους αυτούς κομματανθρώπους. Είναι κάτι που φοβούμαι ότι συντόμως θα διαπιστώσουμε.

Δικαιούσθε, όμως, να με ρωτήσετε: Εσείς οι κυρίες και κύριοι της ΕνΕλ έχετε μήπως την ψευδαίσθηση ότι διαθέτετε τη μαγική ράβδο για να εξυγιάνετε τα εθνικά μας πράγματα; Σας διαβεβαιώνω ότι τέτοιες αυταπάτες δεν τρέφουμε. Στις τάξεις μας συγκαταλέγονται άνθρωποι έμπειροι, με συνείδηση των πραγματικοτήτων και ανεπτυγμένο το αίσθημα ευθύνης. Και συνεπώς γνωρίζουμε ότι ο ανορθωτικός δρόμος θα είναι μακρύς και δύσβατος. Και ότι, αν μη τι άλλο για βιολογικούς λόγους, οι γεροντότεροι μεταξύ μας δεν θα προφθάσουμε να τον διανύσουμε μέχρι τέλους. Όμως κοινή φιλοδοξία όλων μας, ανεξαρτήτως ηλικίας ή προσωπικής καταστάσεως, είναι η πορεία αυτή, η τόσον αναγκαία, επί τέλους να δρομολογηθεί.

Κεντρικός άξονας των προσπαθειών μας είναι η ελληνική εθνική ιδέα. Μια ιδέα μεγαλόφρων, ξένη προς τη μισαλλοδοξία, την ξενοφοβία, και την πατριδοκαπηλία – προς τις διαστροφές του πατριωτισμού που διακινούν χάριν ψηφοθηρίας οι διάφοροι δημαγωγοί.

Απορρίπτουμε τα ιδεολογήματα του συρμού, κοινό γνώρισμα των οποίων είναι η ψηφοθηρική καλλιέργεια του ατομικών και συντεχνιακών εγωισμών εις βάρος του γενικού συμφέροντος.

Δίνουμε το προβάδισμα στην εκπλήρωση του κοινωνικού χρέους έναντι της διεκδίκησης δικαιωμάτων.

Προσβλέπουμε σε μια Ελλάδα ικανή να κατακτήσει στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων θέση αντάξια της ιστορίας της και των αρετών του λαού της. Μια Ελλάδα, που πλήρως αξιοποιεί την αλματώδη επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο και το παγκοσμιοποιημένο διεθνές περιβάλλον του 21^ου αιώνα, και συγχρόνως αντλεί δυνάμεις από τις ζωογόνες ηθικοπνευματικές ρίζες της. Οραματιζόμαστε, δηλαδή,  μια Ελλάδα πολύ διαφορετική από τη σημερινή – μια άλλη Ελλάδα.

Δεν θα σας κουράσω με μια λεπτομερειακή παρουσίαση των επί μέρους θέσεών μας. Είναι ήδη καταχωρημένες στον ιστότοπο (http://enosiellada.com/) και τα έντυπα της ΕνΕλ. Περιορίζομαι επομένως σε μερικές τηλεγραφικές επισημάνσεις.

1. Πρώτιστο μέλημα μιας εθνικής στρατηγικής αξίας του ονόματος είναι η με οποιοδήποτε οικονομικό κόστος διασφάλιση της εθνικής άμυνας έναντι των εξωτερικών απειλών, και η κατοχύρωση της εσωτερικής τάξης και ασφάλειας της χώρας – εν απουσία των οποίων οποιοδήποτε ανορθωτικό πρόγραμμα θα παραμείνει γράμμα νεκρό.
2. Ο χειρισμός της οικονομίας και ειδικότερα της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας και αποτελούν εκ των πραγμάτων πιεστική εθνική προτεραιότητα. Είμαστε αντίθετοι, τόσο στον τραγικά απαξιωμένο κομμουνιστικής προέλευσης αποχαυνωτικό κρατικισμό της Αριστεράς, όσο και στην κοινωνική αναλγησία ενός ακραίου και δογματικού οικονομικού φιλελευθερισμού. Η ΕνΕλ τάσσεται υπέρ του οικονομικού ρεαλισμού στην υπηρεσία της εθνικής μας κοινότητας. Το κράτος καλείται να ασκήσει ρυθμιστικό και εποπτικό ρόλο μακριά από δογματικές αγκυλώσεις. Οφείλει να τονώσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, ενθαρρύνοντας εμπράκτως την ιδιωτική πρωτοβουλία και περιστέλλοντας τις σπατάλες τού υπό ευρεία έννοια Δημοσίου. Και συγχρόνως να μεριμνήσει για τη δίκαιη κατανομή των θυσιών, που αναπόφευκτα θα υποστούμε ως κοινωνία, για να αποτρέψουμε την επαπειλούμενη εθνική χρεοκοπία και να επιτύχουμε την οικονομική μας ανάταξη. Με τους οικονομικά ευρωστότερους να φέρουν το κύριο βάρος.
3. Το βαθύτατα νοσούν σήμερα εκπαιδευτικό μας σύστημα πρέπει να αναμορφωθεί εις τρόπον ώστε, αφ’ ενός, να προετοιμάζει επαγγελματικά και να μορφώνει γενικότερα τους μαθητές και φοιτητές, και να προάγει την επιστημονική έρευνα, και, αφ’ ετέρου, να αναπτύσσει την κοινωνική υπευθυνότητα και το εθνικό φρόνημα των εκπαιδευομένων – και συνεπώς να συμβάλλει και στη διαφύλαξη της εθνικής μας ταυτότητας.
4. Ο Απόδημος Ελληνισμός αποτελεί έναν, ουσιαστικά αναξιοποίητο, εν δυνάμει πολλαπλασιαστή εθνικής ισχύος. Το εθνικό κέντρο έχει καθήκον να συσφίξει τους δεσμούς των ανά την υφήλιο ομογενών με την Ελλάδα και να εξασφαλίσει τη συνεργασία τους για τη διεθνή προβολή των εθνικών μας θέσεων και πολιτισμού και για την τόνωση της ελληνικής οικονομίας.
5. Στον διεθνή χώρο, γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα και κοινές πολιτιστικές αξίες τοποθετούν την Ελλάδα ευθέως στους κόλπους του δυτικού κόσμου. Περιθώρια για τριτοκοσμικούς πειραματισμούς δεν έχουμε. Τις εθνικές μας μάχες θα τις δώσουμε εντός των ευρωατλαντικών θεσμών. Κάθε σκέψη για  έξοδο από την Ατλαντική Συμμαχία και την Ευρωπαϊκή Ένωση ή για χαλάρωση των δεσμών μας με τους δύο αυτούς διεθνείς οργανισμούς αντιστρατεύεται το καλώς νοούμενο εθνικό μας συμφέρον.
6. Κορυφαία, τέλος, προτεραιότητά μας είναι η ριζική ανασυγκρότηση του οργάνου που θα κληθεί να πραγματώσει το ανορθωτικό έργο – δηλαδή του τυμπανιαίου, αναποτελεσματικού και εν πολλοίς διεφθαρμένου κράτους μας. Πέραν του αυτονόητου εκσυγχρονισμού των υπηρεσιών του, εισηγούμεθα την ευρεία – ουσιαστικά συντακτικής μορφής – αναθεώρηση των πολιτειακών μας δομών προς την κατεύθυνση της προεδρικής δημοκρατίας, προκειμένου να διασφαλισθεί η σταθερότητα και συνέχεια της διακυβέρνησης της χώρας – για να αποφευχθούν δηλαδή τα παραλυτικά, αλλά και απαξιωτικά φαινόμενα των οποίων είμαστε μάρτυρες αυτή τη στιγμή – και να καταπολεμηθεί η ρουσφετολογία, η οικογενειοκρατία, και η κομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης. Μεταξύ άλλων προτείνουμε:

• Την άμεση εκλογή από τον λαό Προέδρου της Δημοκρατίας με εκτελεστικές εξουσίες.
• Τη σύσταση υπό τον Πρόεδρο Συμβουλίου Εθνικής Στρατηγικής.
• Το ασυμβίβαστο της ιδιότητας του βουλευτού με εκείνη του υπουργού.
• Την άρση με αναδρομική ισχύ της βουλευτικής ασυλίας για ποινικές υποθέσεις και την κατάργηση και των λοιπών καταχρηστικών βουλευτικών προνομίων.
• Τη δραστική μείωση του αριθμού των βουλευτών.
• Τον συστηματικό, εις βάθος έλεγχο του πόθεν έσχες των βουλευτών.
• Εκλογικό νόμο συνταγματικώς κατοχυρωμένο. Και
• Την εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από τους ίδιους του δικαστές.

Η ΕνΕλ φιλοδοξεί να προσφέρει το έναυσμα για μια ευρύτερη προσπάθεια ανασυγκρότησης του δημόσιου βίου της χώρας  μας.

Ως εκ τούτου, παράλληλα με την επεξεργασία ενός πλαισίου εθνικής στρατηγικής, επιδιώκει να λειτουργήσει και ως φυτώριο στελεχών. Στο διττό δε αυτό έργο καλούμε να συμπράξουν όλους όσοι συμμερίζονται τις αξίες και τους στόχους μας.

Προσδοκία μας είναι ότι από ένα τέτοιο κοινό αγώνα θα αναδυθεί μια ισχυρή πολιτική Δύναμη, ικανή να θέσει εκποδών τα ερίζοντα κομματικά συνονθυλεύματα και να πρωταγωνιστήσει στην εθνική μας ανόρθωση.

Diplomatiko Periskopio 

ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ