Η θέση αυτή είναι αληθής εν μέρει, άλλωστε αυτή είναι η μοίρα μας. Να ζήσουμε μαζί σε αυτόν τον τόπο. Η θέση όμως ελέγχεται ως ανακριβής κατά το ότι οι Tουρκοκύπριοι ουδέν έπραξαν για την απελευθέρωση του τόπου από τον αποικιακό ζυγό και για την προστασία της Δημοκρατίας. Αντιθέτως, πολέμησαν στο πλευρό των Βρετανών και από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του κράτους άρχισαν να απεργάζονται την καταστροφή του. Εξακολουθούν να πολεμούν το κράτος και έχουν αναπτύξει «κρατική συνείδηση», επιδιώκοντας την αναγνώριση του κατάπτυστου ψευδοκράτους.
Το ζητούμενο βεβαίως, το μείζον πρόβλημα, είναι εάν τελικά θα ζήσουμε μαζί, Ελληνοκύπριοι και Tουρκοκύπριοι, στις ίδιες πόλεις, στις ίδιες γειτονιές και στα ίδια σπίτια -όπως ζούσαμε πριν από την εισβολή- ή εάν θα έχουμε μια σχέση καλής γειτονίας. Και επί τούτου θα πρέπει να προβληματιστεί κυρίως ο Πρόεδρος, εάν η πολιτική του στο Κυπριακό οδήγησε προς λύση ουσιαστικής επανένωσης, ή εάν έσπρωξε το Κυπριακό ακόμη πιο βαθιά στη διχοτόμηση.
Εκ του αποτελέσματος κρινόμαστε όλοι. Και η πολιτική του Προέδρου Χριστόφια στο Κυπριακό όχι μόνο θετικό αποτέλεσμα δεν έφερε, αλλά αφήνει πίσω της απεχθείς δεσμεύσεις, όπως η εκ περιτροπής προεδρία, η παραμονή τουλάχιστον 50 χιλιάδων εποίκων και η σταθμισμένη ψήφος. Αυτά τουλάχιστον γνωρίζουμε. Ποιος ξέρει τι άλλο ελέχθη στο ημίφως της μυστικής διπλωματίας. Τώρα μάλιστα ο παμπόνηρος κ. Ντάουνερ επιδιώκει να κωδικοποιήσει τις θέσεις των δυο μερών για να δεσμεύσει τον επόμενο Πρόεδρο επί των υποχωρήσεων του Προέδρου Χριστόφια, πράγμα βεβαίως το οποίο δεν έπραξε στην περίπτωση της διαδοχής του Ταλάτ από τον Έρογλου.
Φαίνεται μάλιστα ότι και ο Πρόεδρος Χριστόφιας έχει δώσει επί τούτου το πράσινο φως. Εάν όμως ήθελε να συνεχίσει στη βάση αυτής της πολιτικής, δηλαδή μιας λύσης παρόμοιας με εκείνην του σχεδίου Ανάν, ορθότερο θα ήταν να έθετε εκ νέου υποψηφιότητα και όχι να λιποτακτεί από το πεδίο της μάχης και να χρεώνει στους ώμους του επόμενου προέδρου τις δικές του ήττες. Τις οποίες μάλιστα εμφανίζει και ως νίκες!
Με την πολιτική Χριστόφια, πολιτική διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας στη βάση του σχεδίου Ανάν, η Κυπριακή Δημοκρατία θα αντικατασταθεί από δυο συνιστώντα κράτη, με αποτέλεσμα η υφιστάμενη de facto κατάσταση να καταστεί de jure. Με άλλα λόγια, θα προκύψει η νομιμοποίηση του πληθυσμιακού, γεωγραφικού και διοικητικού διαχωρισμού της Κύπρου, όπως αυτός επεβλήθη το 1974 ως αποτέλεσμα της εισβολής και της κατοχής.
Για ποια επανένωση κάνει λόγο ο Πρόεδρος, όταν το ίδιο το ΑΚΕΛ προ του '74 αφόριζε τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία ως διχοτόμηση; Μήπως υπό τον ισχυρισμό ότι δημιουργήθηκαν τετελεσμένα λόγω εισβολής; Και επειδή η εισβολή δημιούργησε διχοτομικά τετελεσμένα, θα πρέπει να τα υπογράψουμε και να τα νομιμοποιήσουμε; Γιατί τόσο το ΑΚΕΛ όσο και ο Πρόεδρος είχαν αναθεωρήσει τη στάση τους έναντι της πολιτικής της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ; Δεν ήταν για την επίτευξη μιας δημοκρατικής λύσης, που θα μας απάλλασσε από τα τετελεσμένα της εισβολής; Εάν ενταχθήκαμε στην ΕΕ για να επισφραγίσουμε μια διχοτομική λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας στη βάση του σχεδίου Ανάν, είμαστε άξιοι της τύχης μας!
Εμείς διαφωνούμε. Και διαφωνεί και ο Λαός, η μέγιστη πλειοψηφία του. Η Κυπριακή Δημοκρατία θα ζήσει και μπορεί να ζήσουν εντός του συνταγματικού της πλαισίου και οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι. Εν ειρήνη και ομονοία. Αλλά δεν θα δεχθούμε τη διάλυσή του Κράτους, στη βάση μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με εκ περιτροπής προεδρίες, ξένα επεμβατικά δικαιώματα και ακρωτηριασμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί, τελικά, δεν θα δημιουργεί ένα κράτος που θα ανήκει στους πολίτες της ανεξαρτήτως εθνικότητας ή θρησκείας, αλλά ένα πολιτειακό έκτρωμα, προτεκτοράτο της Τουρκίας. Αλλά αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Ας το βγάλουν από το μυαλό τους. Και δικοί μας και ξένοι.
ΕΛΕΝΗ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ
ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/529417
7/10/12
GR
FR
DE
ES
IT
RU
EU
No comments :
Post a Comment
Only News