Η τρόικα οφείλει πολεμικές αποζημιώσεις ...

Γ. Χ. Παπαγεωργίου

Η ζημιά που γίνεται στην Ελλάδα αρχίζει να ξεπερνά κάθε φαντασία. Η οικονομία βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, χωρίς να φαίνεται η παραμικρή ένδειξη σταθεροποίησης. Το ευρωπαϊκό κατεστημένο υποδεικνύει προεκλογικά ως μόνη διέξοδο και σωτηρία την εφαρμογή των δεσμεύσεων, παρόλο που εκείνες μας έφεραν ως εδώ. Ωστόσο, οι υποσχέσεις, όπως και οι προβλέψεις της τρόικας για επάνοδο στην ανάπτυξη, ουδεμία αξιοπιστία έχουν, διότι διαψεύστηκαν πολλές φορές στο παρελθόν. Το επιχείρημα ότι τα λάθη οφείλονται στην Ελλάδα, που είναι «ειδική περίπτωση» ή δεν εφάρμοσε σωστά τη συνταγή, καταρρέει κι αυτό. Η χώρα μας έχει όντως ιδιομορφίες και ειδικά προβλήματα που επιβαρύνουν την κατάσταση, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι συνολικά η πολιτική που εφαρμόζεται στην Ευρώπη είναι αδιέξοδη και έχει καταστροφικές συνέπειες. Τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με αλλαγή πολιτικής. 

Η Ισπανία πιέζεται από την ύφεση τη στιγμή που η τραπεζική φούσκα των ιδιωτικών δανείων (που δημιουργήθηκε λόγω του ευρώ) απειλεί να τινάξει τη χώρα στον αέρα. Η βιομηχανία της Ιταλίας έχασε έδαφος προς όφελος της Γερμανίας με το κοινό νόμισμα και η χώρα βυθίζεται σήμερα στην ύφεση λόγω της λιτότητας. Η βοήθεια προς την Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε κυρίως για να κερδίσουν χρόνο και να καλυφθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες που είχαν αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα. Με το πακέτο στήριξης τα βάρη μεταφέρθηκαν στα ευρωπαϊκά κράτη, εκεί δηλαδή όπου θα μεταφερθούν και τα ανοίγματα των ισπανικών τραπεζών για να μην καταρρεύσουν οι γερμανικές -κυρίως- και γαλλικές τράπεζες οι οποίες χορήγησαν τις πιστώσεις. 

Ομως στη χώρα μας η κατάρρευση της οικονομίας προκαλεί ζημίες ανάλογες με εκείνες που δημιουργούνται σε καιρό πολέμου, τραυματίζει την ελληνική κοινωνία και δίνει ευκαιρία να έρθει στο προσκήνιο η αποκρουστική μορφή του φασισμού -και μάλιστα σε μία από τις χειρότερες εκδοχές της ανά την Ευρώπη

Το αποτέλεσμα των προηγούμενων εκλογών στην Ελλάδα ανέδειξε το προφανές: ένας λαός δεν μπορεί να ψηφίσει δημοκρατικά την αυτοκαταστροφή του και, όπως φάνηκε, δεν πείστηκε από τις απειλές. Το επιχείρημα ότι «το κακό μπορεί να γίνει χειρότερο» δεν πείθει. Οπως δεν πείθει ένας δολοφόνος που λέει στο θύμα του: «Πρέπει να αυτοκτονήσεις γιατί διαφορετικά θα σε σκοτώσω».

Το ευρωπαϊκό κατεστημένο έχει τεράστιες ευθύνες για την καταστροφή της Ελλάδας, τις οποίες οφείλει να αναλάβει αλλάζοντας την ακολουθούμενη πολιτική. Διαφορετικά θα έχει συντελέσει σε ένα έγκλημα -οικονομικού- πολέμου. 

Αναδημοσίευση από το Πρώτο Θέμα