Wednesday, November 14, 2012

Η ξύλινη πέτρα - Ανθρώπινα τόξα


--
Η ξύλινη πέτρα
Ν. Λυγερός
Η ξύλινη πέτρα δεν ήταν ένα μυστήριο όπως πίστευαν οι περισσότεροι αλλά ο πυρήνας της θάλασσας που ακουμπούσε σιωπηλά τα βάθη του ουρανού πέρα από το παράλογο και την παρανόηση του παρόντος,
για να σηκώσει το μονοπάτι των ανθρώπων που έβλεπαν το μέλλον με την αρχιτεκτονική του παρελθόντος που δεν είχε ανάγκη να βλέπει γιατί ήξερε ήδη από το σχήμα της ιστορίας, τη συνέχεια του κόσμου δίχως να φοβάται τις παρεμβάσεις των βάρβαρων εχθρών διότι έγραψε μόνη της την μοίρα της με το Δάσκαλο της αλήθειας δίχως λέξεις μα μόνο με τη σκέψη κι αν τώρα έχουμε και πάλι τη γέφυρα του Ελληνισμού μετά την Άλωση, τη Γενοκτονία, τη Μεγάλη Καταστροφή και το Έγκλημα Πολέμου, ήταν επειδή το πρέπον το είχε ορίσει μέσω του Χρόνου και της Ανθρωπότητας για να μην υπάρχει πια αδικία και μέσω της αναγνώρισης και της ποινικοποίησης, να δημιουργήσει τη δομή που θα αντέξει το βάρος του φωτός για να φύγουν οι σκιές από την πατρίδα του ήλιου και να πάρουν εκδίκηση τα κλεμμένα όνειρα μιας ζωής γεμάτης θυσίες για τους άλλους αφού κάθε πέτρα του ξύλου ήταν το ψηφιδωτό πάνω στο οποίο θα ερχόταν η άνοιξη που τόσο πεθύμησε μετά από τόσους χειμώνες που έδερναν τη μνήμη, που έσπαζαν τα δάκτυλα για να μη γράψει την επόμενη πραγματικότητα που επιτέλους ήρθε.
---

Ανθρώπινα τόξα
Ν. Λυγερός
Ανθρώπινα τόξα βλέπεις στην ξερή γη για να περάσουν οι άνθρωποι τις βαθιές χαράδρες και ν’ αλλάξουν τη ροή του χρόνου για να δουν πέρα από το μέλλον του θανάτου τους δίχως να χρησιμοποιήσουν παρά μόνο τη μνήμη της βραδύτητας για να ξεπεράσει τα εμπόδια της βαρύτητας που καρφώνει τις ζωές στο έδαφος, κάθε πέτρα είναι ένα σώμα που αποφάσισε να στηρίξει το ακίνητο πέρασμα που δένει τα βουνά γιατί δεν δέχεται τα όρια αλλά μόνο τη συνεκτικότητα που επιτρέπει στην ανθρωπιά ν’ αγγίξει περισσότερο κόσμο. Πέρα από τις σκιές και τις νύχτες της πορείας του μετώπου που δεν γονατίζει ακόμα και μέσα στη θύελλα της βαρβαρότητας, για να φέρει το φως της γνώσης όλο και πιο μακριά και να ενώσει τους ανθρώπους που ζούσαν απομονωμένοι μέσα στη μοναξιά μιας ύπαρξης περιορισμένης από τη σκληρότητα που δεν χάιδεψε η θάλασσα για να μην πληγώνει τα χέρια τους, ενώ τώρα μπορούν να περάσουν πάνω από τα ύψη εκεί που το βλέμμα δεν τολμά ν’ αγγίξει τον ουρανό λόγω του ιερού, γιατί ακόμα και αόρατο, ο καθένας ήξερε ποιο ήταν το πρέπον αλλά πώς να επινοήσει το πρέπον δίχως την ανθρωπιά και τον αλτρουισμό, αλλά τα ανθρώπινα τόξα σέβονταν τη φύση και μαζί της δημιουργούσαν το ανέφικτο, για να ζήσουν ελεύθεροι οι πολιορκημένοι χάρη στην πίστη που δεν έπαυε να διδάσκει ακόμα και πληγωμένη για το κλέος των αιώνων που δεν θα ζούσες δίχως τις θυσίες τους.
 OPUS

No comments :

Post a Comment

Only News

Featured Post

“The U.S. must stop supporting terrorists who are destroying Syria and her people" : US Congresswoman, Tulsi Gabbard

US Congresswoman, Tulsi Gabbard, recently visited Syria, and even met with President Bashar Al-Assad. She also visited the recently libe...

Blog Widget by LinkWithin