Το επιτελείο μου, η οικογένειά μου

Tου Hλια Mαγκλινη

Με αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε στο σημείο ο ίδιος ο Ελληνας πρωθυπουργός να δίνει εντολή στον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης, κ. Τάκη Μπαλτάκο, να φροντίσει ώστε να κοπούν μαχαίρι οι προσλήψεις συγγενών από πολιτικά πρόσωπα. Βρισκόμαστε ήδη στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης, κι όμως, χρειάζεται να δοθούν εντολές από τον ίδιο τον πρωθυπουργό για τα βασικά.

Πριν από λίγα χρόνια είχαμε αναφερθεί στην περίπτωση ενός φίλου δημοσιογράφου από τη Σλοβακία, ο οποίος, λίγο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, στάλθηκε από ραδιοφωνικό σταθμό της Μπρατισλάβας για να καλύψει το μετα-ολυμπιακό τοπίο στην Αθήνα.

Ο Σλοβάκος δημοσιογράφος επισκέφθηκε υπουργούς της τότε κυβέρνησης Καραμανλή, πήρε συνεντεύξεις, όλα πήγαν καλά, όλοι ήταν άκρως εξυπηρετικοί μαζί του, και αυτό μας εκμυστηρεύτηκε όταν τον συναντήσαμε λίγο πριν από την αναχώρησή του από την Αθήνα. Μας είπε όμως και κάτι ακόμα: ότι ο τελευταίος υφυπουργός που επισκέφθηκε, συνεργάσιμος και πολύ ευγενής κατά τα άλλα, μετά το πέρας της συνέντευξης, τον σύστησε στους στενούς συνεργάτες του. «Και;» Ρώτησα τον Σλοβάκο δημοσιογράφο. «Ολοι ήταν μέλη του οικογενειακού του περιβάλλοντος: η κόρη του, κάποιος ξάδελφος, συγγενείς της γυναίκας του κ.τ.λ.». Οταν είχα αναφερθεί πρώτη φορά στο συμβάν αυτό, από τούτες τις σελίδες, έγραφα: «Δαγκώθηκα. Ο φίλος από τη Σλοβακία δεν έδωσε κάποιον χαρακτηρισμό στο περιστατικό, απλώς του έκανε εντύπωση και μετά το ξέχασε».

Θα ρωτήσει κάποιος: εφόσον κάποιο συγγενικό πρόσωπο έχει τα τυπικά προσόντα, ή ίσως και περισσότερα από αυτά, γιατί ένας υπουργός, υφυπουργός ή πρόεδρος της Βουλής να μην προσλάβει στο γραφείο του την κόρη του, την αδελφή του γαμπρού του κ.ο.κ.; Μια φορά, δεν παρανομεί.

Σύμφωνοι. Γυρνάμε όμως ξανά και ξανά γύρω από την ίδια συζήτηση περί νόμιμου και ηθικού. Το εξοργιστικό με τη συγκεκριμένη πτυχή της οικογενειοκρατίας στη χώρα μας είναι αυτό που κάποιοι Ελληνες πολιτευτές θεωρούν τόσο δεδομένο και λογικό: να συστήνουν με απόλυτη φυσικότητα το επιτελείο τους σε έναν ξένο επισκέπτη λες και τον προσκαλούν σε οικογενειακό κυριακάτικο τραπέζι.

Είναι απλό: ειδικά σε μια περίοδο κατά την οποία έχουμε χιλιάδες Ελληνες με τυπικά και όχι μόνο προσόντα στην ανεργία, είναι τουλάχιστον προκλητικό να μην βρίσκουν δουλειά επειδή δεν είναι συγγενείς κανενός. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβουν ορισμένοι πολιτικοί ώστε να καταστεί αναγκαίος ο πρωθυπουργικός βούρδουλας;

kathimerini gr

25/8/12

--

• Κύριε πολιτικέ, τι έκανες εσύ για την πατρίδα;