Ο κίνδυνος «εθνικού διχασμού» και το ερώτημα περί στροφής της Καθημερινής σε απόψεις Β. Μαρκεζίνη ...

Δείτε το κύριο σχόλιο της Καθημερινής 27 Μαΐου 2012

Οχι στο λάθος ενός νέου διχασμού Αυτή η προεκλογική περίοδος δεν μοιάζει με καμία άλλη από την πρόσφατη Ιστορία μας. Δυστυχώς, μοιάζει περισσότερο με εκλογικές αναμετρήσεις οι οποίες συνδυάσθηκαν με εθνικές περιπέτειες ή καταστροφές. Το προφανές είναι πως στις 18 Ιουνίου χρειάζεται να σχηματισθεί μια ισχυρή κυβέρνηση, γιατί δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό για χάσιμο όταν η χώρα ατενίζει την άβυσσο.

Οποια κυβέρνηση όμως και αν προκύψει μετά τις εκλογές, δεν πρόκειται να πετύχει τίποτα αν η ελληνική κοινωνία έχει βυθισθεί ήδη σε ένα νέο μεγάλο εθνικό διχασμό.

Ολοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να αντιληφθούν ότι την επαύριο των εκλογών πάλι στο ίδιο τραπέζι θα καθήσουν και το ζητούμενο θα είναι η αποτροπή της καταστροφής και η σωτηρία της πατρίδας. Η πολύ δύσκολη αυτή αποστολή δεν βοηθιέται από τις υπερβολές, τις ακρότητες, την ανεξέλεγκτη πόλωση. Οι βαριές κουβέντες και οι απειλές μπορούν εύκολα να κάνουν τη χώρα μη κυβερνήσιμη και να φέρουν το χάος. Οι εκλογές αυτές είναι πολύ κρίσιμες. Και είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην φτάσουμε στις κάλπες βαθιά διχασμένοι και στα πρόθυρα της εμφύλιας αντιπαράθεσης. Το κάναμε το λάθος τόσες φορές στο παρελθόν, στις πιο άκαιρες στιγμές και με πολύ μεγάλο κόστος. Ας μην το επαναλάβουμε.

Είναι προφανής η υιοθέτηση του κεντρικού μηνύματος του Βασίλειου Μαρκεζίνη πέρυσι τον Σεπτέμβριο του 2011 σε βαρυσήμαντη παρέμβασή του , στην πρόσφατη ομιλία του στο Πολεμικό Μουσείο τον Μάρτιο του 2012 (κείμενο), στην «προεκλογική» του συνέντευξη στην ΕΤ3 και αλλού.

Οι άνθρωποι που τον αγνοούσαν ή του ασκούσαν κριτική, τώρα υιοθετούν το αίτημά του για συμφιλίωση και αποφυγή εθνικού διχασμού, όπως αυτό ετέθη όπως είδαμε σε πολλές περιστάσεις στο παρελθόν.

Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα; πρόκειται για μία απλή στροφή; ή μήπως στοχεύουν σε μετεκλογικά σενάρια αποδυνάμωσης ορισμένων πολιτικών (ειδικά των τέως δύο μεγάλων κομμάτων) με ταυτόχρονη αναρρίχηση «δικών τους» πολιτικών, παλαιού κομματικού τύπου, οι οποίοι επιχειρούν να απωθήσουν με κάθε κόστος απόψεις όπως για παράδειγμα την άμεση ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και άλλα παρεμφερή;

Διότι η προσπάθεια αυτή να αποβληθεί το εν λόγω αίτημα έχει ήδη παρατηρηθεί. Ελπίζουμε να μην συνδέεται με το αίτημα για κίνδυνο εθνικού διχασμού και να μην αποσκοπεί σε τέτοια σενάρια η στροφή αυτή της Καθημερινής.

Καλό θα ήταν να πάρει θέση η εφημερίδα στο ζήτημα της ΑΟΖ, όπως και όλα τα κόμματα.

 

Αντίβαρο