Καταγγελία Ενδιάμεσης, ανάκληση σύνθετης, αντεπίθεση τώρα!
Του Στέλιου Παπαθεμελή
Προέδρου Δημοκρατικής Αναγέννησης
Η ελληνική ήττα στη Χάγη δεν αποτελεί έκπληξη για όσους έκρουαν τον κώδωνα για την παράδοση των χειρισμών του ζητήματος στον αυτόματο πιλότο.
Ήδη από τη δεκαετία του ΄80 προφητικά ο Μανόλης Ανδρόνικος σημείωνε ότι «αντιμετωπίσαμε το θέμα των Σκοπίων με δειλία και ωσάν να είμεθα εμείς οι ένοχοι και οι πλαστογράφοι της ιστορίας».
Καθώς η ήττα υπήρξε «προειδοποιητική», τα πολιτικά κόμματα άρχισαν να σφυρίζουν αδιάφορα, σαν να μη συνέβη τίποτε. Και έσπευσαν να αναμηρυκάσουν τις τετριμμένες τοποθετήσεις τους για «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes» (Γ. Παπανδρέου) ή όπερ το αυτό αποσιωπώντας το «σύνθετη» «κόκκινες γραμμές που περιλαμβάνουν και το erga omnes» (Ν.Δ. Παναγιωτόπουλος). Στο ίδιο λίγο, πολύ μήκος κύματος και οι στάσεις των άλλων. Λεκτική απόκλιση, αυτή του τρίτου συγκατοίκου της εξουσίας, που όμως συχνά αναθεωρείται χαμαιλεοντικά κατά τις εκάστοτε επικοινωνιακές του ανάγκες.
Αμφίσημη και ομοιοκατάληκτη η δήλωση Παπαδήμου. Όλοι πιπιλίζουν τις μόνες λατινικές λέξεις που έμαθαν: erga omnes. Επιβάλλεται να μάθουν τουλάχιστον άλλες δύο: mea culpa, να ζητήσουν συγνώμη απ’ τον ελληνικό λαό και να επαναπροσδιορίσουν τη στρατηγική και την τακτική μας.
Επειδή η πολιτική μας τάξη έχει κολλήσει σ’ αυτό που ονομάζει γεωγραφικό προσδιορισμό, να της υπενθυμίσουμε την πραγματικότητα:
Είναι παραμύθι, ότι η σκοπιανή επικράτεια ανήκει στα γεωγραφικά όρια της αρχαίας Μακεδονίας. Αυτό απορρίπτεται από την διεθνή επιστημονική κοινότητα. Μόνο το νοτιότερο κομμάτι του προτεκτοράτου, «ελάχιστα τετραγωνικά χιλιόμετρα μεταξύ των ελληνικών συνόρων και του Μοναστηρίου και περί την λίμνην Δοϊράνην» είναι Μακεδονία, όπως με αδιάσειστα ιστορικογεωγραφικά στοιχεία τεκμηριώνει η Ακαδημία Αθηνών.(Ενημέρωση της Επιστημονικής Κοινότητας, 17/1/92). Το τμήμα αυτό είναι έλασσον του 10% της σκοπιανής επικρατείας. Τα υπόλοιπα 90% είναι Παιονία και Δαρδανία.
Για τους ιδαλγούς του γεωγραφικού προσδιορισμού, αυτοί μπορεί να τον θέλουν γεωγραφικό, αλλά οι σκοπιανοί τον χρησιμοποιούν ως εθνολογικό και έτσι τον σερβίρουν, (με ελληνικά και ευρωενωσιακά κονδύλια) στην παγκόσμια αγορά.
Μετά τις πρώτες, ομόθυμες αρχικά, πατριωτικές εξάρσεις, ο Μητσοτάκης αιφνιδίασε τους ξένους που είχαν στηρίξει το ελληνικό αίτημα «ονομασία χωρίς το Μακεδονία ή παράγωγα», αποδεχόμενος την ένταξη των Σκοπίων στον ΟΗΕ με το επικίνδυνο «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», που όμως περιορίσθηκε τάχιστα στο κυρίαρχο ουσιαστικό «Μακεδονία». Η ελληνική διπλωματία εξοικειώθηκε απολύτως με την «όπισθεν». Ήταν τότε που ο επί κεφαλής της επί των Εξωτερικών Επιτροπής του Κογκρέσου Lee Hamilton δικαίως μας καταχέριασε: «Συμβιβασθήκατε αστραπιαία και δεν προλάβαμε να σας βοηθήσουμε. Μας αφήσατε σύξυλους με την υποχώρησή σας» (Μαρτυρία Μιχάλη Ιγνατίου).
Ο Σαμαράς λόγω ιστορικού, έχει τη δύναμη να επιβάλει την άμεση καταγγελία της Ενδιάμεσης. Θα επιδείξει τη θέληση;
17 χρόνια «διαπραγματεύσεων» καταγράφουν το απόλυτο ανένδοτο των Σκοπίων και το απόλυτο ευένδοτο της Ελλάδος.
Το ποδηγετούμενο από τις ΗΠΑ προτεκτοράτο λειτουργεί ως οιονεί υπερδύναμη. Εμπαίζει, λοιδορεί, χλευάζει, μυκτηρίζει, ονειδίζει και περιγελά την Ελλάδα. Την διαπομπεύει, κατηγορούμενη, δικαζόμενη και καταδικαζόμενη.
Με τη Χάγη ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Ως εδώ και μη παρέκει! Τι άλλο πρέπει να μας προξενήσει ο ουτιδανός γείτων για να αντεπιτεθούμε;
«Οδός άνω κάτω μία και ωυτή» (Ηράκλειτος). Δηλαδή ο δρόμος προς τα πάνω και προς τα κάτω είναι ένας και ίδιος.
Επειγόντως: -Καταγγέλλουμε Ενδιάμεση, αφαιρούμε νομική βάση σκοπιανών προσφυγών.
-Ανακαλούμε αφελή πρόταση για σύνθετη. Επαναφέρουμε ζήτημα στη φυσική του αφετηρία: Χωρίς Μακεδονία και παράγωγα.
-Σχεδιάζουμε-εκτελούμε αντεπίθεση σε διεθνές επίπεδο.
Ή συλλαμβάνουμε τον ταύρο από τα κέρατα, ή θα μας φορέσουν τα …κέρατα!
Του Στέλιου Παπαθεμελή
Προέδρου Δημοκρατικής Αναγέννησης
Η ελληνική ήττα στη Χάγη δεν αποτελεί έκπληξη για όσους έκρουαν τον κώδωνα για την παράδοση των χειρισμών του ζητήματος στον αυτόματο πιλότο.
Ήδη από τη δεκαετία του ΄80 προφητικά ο Μανόλης Ανδρόνικος σημείωνε ότι «αντιμετωπίσαμε το θέμα των Σκοπίων με δειλία και ωσάν να είμεθα εμείς οι ένοχοι και οι πλαστογράφοι της ιστορίας».
Καθώς η ήττα υπήρξε «προειδοποιητική», τα πολιτικά κόμματα άρχισαν να σφυρίζουν αδιάφορα, σαν να μη συνέβη τίποτε. Και έσπευσαν να αναμηρυκάσουν τις τετριμμένες τοποθετήσεις τους για «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes» (Γ. Παπανδρέου) ή όπερ το αυτό αποσιωπώντας το «σύνθετη» «κόκκινες γραμμές που περιλαμβάνουν και το erga omnes» (Ν.Δ. Παναγιωτόπουλος). Στο ίδιο λίγο, πολύ μήκος κύματος και οι στάσεις των άλλων. Λεκτική απόκλιση, αυτή του τρίτου συγκατοίκου της εξουσίας, που όμως συχνά αναθεωρείται χαμαιλεοντικά κατά τις εκάστοτε επικοινωνιακές του ανάγκες.
Αμφίσημη και ομοιοκατάληκτη η δήλωση Παπαδήμου. Όλοι πιπιλίζουν τις μόνες λατινικές λέξεις που έμαθαν: erga omnes. Επιβάλλεται να μάθουν τουλάχιστον άλλες δύο: mea culpa, να ζητήσουν συγνώμη απ’ τον ελληνικό λαό και να επαναπροσδιορίσουν τη στρατηγική και την τακτική μας.
Επειδή η πολιτική μας τάξη έχει κολλήσει σ’ αυτό που ονομάζει γεωγραφικό προσδιορισμό, να της υπενθυμίσουμε την πραγματικότητα:
Είναι παραμύθι, ότι η σκοπιανή επικράτεια ανήκει στα γεωγραφικά όρια της αρχαίας Μακεδονίας. Αυτό απορρίπτεται από την διεθνή επιστημονική κοινότητα. Μόνο το νοτιότερο κομμάτι του προτεκτοράτου, «ελάχιστα τετραγωνικά χιλιόμετρα μεταξύ των ελληνικών συνόρων και του Μοναστηρίου και περί την λίμνην Δοϊράνην» είναι Μακεδονία, όπως με αδιάσειστα ιστορικογεωγραφικά στοιχεία τεκμηριώνει η Ακαδημία Αθηνών.(Ενημέρωση της Επιστημονικής Κοινότητας, 17/1/92). Το τμήμα αυτό είναι έλασσον του 10% της σκοπιανής επικρατείας. Τα υπόλοιπα 90% είναι Παιονία και Δαρδανία.
Για τους ιδαλγούς του γεωγραφικού προσδιορισμού, αυτοί μπορεί να τον θέλουν γεωγραφικό, αλλά οι σκοπιανοί τον χρησιμοποιούν ως εθνολογικό και έτσι τον σερβίρουν, (με ελληνικά και ευρωενωσιακά κονδύλια) στην παγκόσμια αγορά.
Μετά τις πρώτες, ομόθυμες αρχικά, πατριωτικές εξάρσεις, ο Μητσοτάκης αιφνιδίασε τους ξένους που είχαν στηρίξει το ελληνικό αίτημα «ονομασία χωρίς το Μακεδονία ή παράγωγα», αποδεχόμενος την ένταξη των Σκοπίων στον ΟΗΕ με το επικίνδυνο «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», που όμως περιορίσθηκε τάχιστα στο κυρίαρχο ουσιαστικό «Μακεδονία». Η ελληνική διπλωματία εξοικειώθηκε απολύτως με την «όπισθεν». Ήταν τότε που ο επί κεφαλής της επί των Εξωτερικών Επιτροπής του Κογκρέσου Lee Hamilton δικαίως μας καταχέριασε: «Συμβιβασθήκατε αστραπιαία και δεν προλάβαμε να σας βοηθήσουμε. Μας αφήσατε σύξυλους με την υποχώρησή σας» (Μαρτυρία Μιχάλη Ιγνατίου).
Ο Σαμαράς λόγω ιστορικού, έχει τη δύναμη να επιβάλει την άμεση καταγγελία της Ενδιάμεσης. Θα επιδείξει τη θέληση;
17 χρόνια «διαπραγματεύσεων» καταγράφουν το απόλυτο ανένδοτο των Σκοπίων και το απόλυτο ευένδοτο της Ελλάδος.
Το ποδηγετούμενο από τις ΗΠΑ προτεκτοράτο λειτουργεί ως οιονεί υπερδύναμη. Εμπαίζει, λοιδορεί, χλευάζει, μυκτηρίζει, ονειδίζει και περιγελά την Ελλάδα. Την διαπομπεύει, κατηγορούμενη, δικαζόμενη και καταδικαζόμενη.
Με τη Χάγη ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Ως εδώ και μη παρέκει! Τι άλλο πρέπει να μας προξενήσει ο ουτιδανός γείτων για να αντεπιτεθούμε;
«Οδός άνω κάτω μία και ωυτή» (Ηράκλειτος). Δηλαδή ο δρόμος προς τα πάνω και προς τα κάτω είναι ένας και ίδιος.
Επειγόντως: -Καταγγέλλουμε Ενδιάμεση, αφαιρούμε νομική βάση σκοπιανών προσφυγών.
-Ανακαλούμε αφελή πρόταση για σύνθετη. Επαναφέρουμε ζήτημα στη φυσική του αφετηρία: Χωρίς Μακεδονία και παράγωγα.
-Σχεδιάζουμε-εκτελούμε αντεπίθεση σε διεθνές επίπεδο.
Ή συλλαμβάνουμε τον ταύρο από τα κέρατα, ή θα μας φορέσουν τα …κέρατα!
ΣΧΕΤΙΚΑ:
GR
FR
DE
ES
IT
RU
EU
No comments :
Post a Comment
Only News